از ابتدای آیه، نهی از خواندن نماز میت برای منافقین که در آیه قبل اوصافشان بیان شده، صورت گرفته است، که این نماز متضمن دعا، استغفار و طلب شفاعت برای اوست.
در ادامه، مراد از عبارت «وَ لا تَقُمْ عَلي‏ قَبْرِهِ» را عدم حضور، نایستادن در کنار قبر و زیارت قبر منافق بیان کرده است.
سؤالی مطرح می‌کند که آیا منظور از عبارت قیام، زیارت است؛ اگر این‌طور است زیارت پیامبر قبر مادرشان را که بعد این نهی واقع شده، به این دلیل است که به پیامبر ایمان داشته؛
جواب سیوطی: مراد از «قیام علی القبر»، ایستادن در لحظه دفن و لحظاتی بعد آن است، و این احتمال هم هست که از اطلاق عبارت، زیارت را هم شامل شود؛ (تاریخ زیارت پیامبر هم قبل از آمدن نهی است؛ چون زیارت در زمان صلح حدیبیه بوده، و نهی در غزوه تبوک.)
ضمیر «منهم» در خصوص منافقین است که توسط قیاس، باقی مشرکین هم به آن ملحق می‌شوند.
به دلیل روایت صحیح اجازه گرفتن پیامبر برای استغفار بر مادرش و اجازه دادن خداوند، مشخص می‌شود که ایشان از موحدین بوده، نه از مشرکین.
جمع‌بندی در مورد زیارت قبور کفار:
عده‌ای جایز نمی‌دانند، و بیشتر به دلیل همین آیه و عبارت «قیام علی القبر» و این‌که قیام شامل زیارت هم می‌شود.
عده‌ای جایز می‌دانند، به علت روایت پیامبر که فرمود: «قبلاً شما را از زیارت قبور نهی کرده بودم، امّا قبور را زیارت کنید که موجب دوری از دنیا‌طلبی و یاد آخرت می‌گردد.» و پیامبر در این روایت، علت زیارت را اثر تربیتی آن دانسته است، که در این‌صورت فرقی بین زیارت قبر مسلمانان و غیر مسلمانان نیست.
این مطالب خلاصه این بحث است و به نظر من احتیاط این است که زیارت قبور کفار جایز نیست. (یعنی بالاتفاق زیارت قبور مسلمانان جایز است.)
تفسیر آلوسی، آلوسی، ج10، ص154 و 155.
مقاله: «اتفاق علما بر جواز زیارت قبور مسلمانان»