آیه ولایت از آیاتی است که در شأن امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) نازل شده است. اکثر مفسرین اهل سنت به عنوان یکی از مصادیق «و هم راکعون» پذیرفته‌اند که آن شخص امام علی (علیه‌السلام) باشد. اما ابن تیمیه نمی‌پذیرد که امام علی (علیه‌السلام) حتی به عنوان یکی از مصادیق این آیه باشد. ابن‌تیمیه در تلاشی مذبوحانه می‌گوید: «واو» در «و هم راکعون» به معنای عطف است و حالیه نیست، زیرا اگر واو به معنای حال باشد، لازم می‌آید که صدقه دادن در رکوع، از شرایط ولایت باشد، در نتیجه غیر از علی (علیه‌السلام) هیچ کس دیگر شایستگی ولایت را نخواهد داشت. بنابراین «واو» عطف بوده و واژه رکوع به معنی لغوی یعنی فروتنی و خضوع است، که در پاسخ ابن‌تیمیه می‌گوییم شأن نزول آیه بسیار گویاست که واو حالیه است.
«وَمِنْهَا: أَنَّ (الْوَاوَ) لَيْسَتْ وَاوَ الْحَالِ، إِذْ لَوْ كَانَ كَذَلِكَ لَكَانَ»
مقاله: «ابن تیمیه: واو «وهم راکعون» در آیه ولایت، عطف است نه حالیه!»
این عکس برای موضوع «دشمنی سردمدار وهابیت ابن‌تیمیه حرّانی در برابر امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام)» می‌تواند مورد بررسی قرار بگیرد.