اهل‌سنت از ديرباز در موضوع مصحف فاطمه (علیهاالسّلام) اشكال می‌كنند كه چگونه ممكن است كه ملائكه با غير پيامبر صحبت كند، آيا اين مطلب با خاتميت پيامبر در تعارض نيست؟
در جواب می‌گوييم: علمای اهل‌سنت از اين شبهه جواب داده‌اند؛ آلوسی مفسر بزرگ اهل‌سنت بعد از نقل روايتی در همين باره می‌گويد: «روايات بسياری وارد شده كه صحابه ملائكه را می‌ديدند و سخن آنان می‌شنيدند. برای اثبات آن، اين دليل كافی است كه خداوند كريم فرموده است: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي‏ کُنْتُمْ تُوعَدُونَ.[فصلت/30] بی‌ترديد كسانی‌كه گفتند: پروردگار ما خدا است، سپس [در ميدان عمل بر اين حقيقت] استقامت ورزيدند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند و می‌گويند: مترسيد و اندوهگين نباشيد شما را به بهشتی كه وعده داده شده‌ايد، بشارت باد.» اين آيه ثابت می‌كند كه ملائكه بر غير انبياء در دنيا نازل می‌شوند و با آن‌ها سخن می‌گويند‌، و كسی هم نگفته است كه اين سخن گفتن مستلزم نبوت است و از طرفی اين گفتگو از قبيل مرگ است و فايده‌ای ندارد.»[1]

هم‌چنین روايات بسياری در منابع اهل‌سنت وارد شده است كه اگر انسان آن‌گونه كه خداوند می‌خواهد در اين دنيا زندگی كند، واجبات را انجام داده و از محرمات نيز پرهيز كند، می‌تواند مستقيماً با ملائكه در ارتباط بوده و با آنان سخن بگويد. از باب نمونه: مسلم نيشابوری، نقل می‌كند: «رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: قسم به خدايی كه جانم در دست او است، اگر شما همان حالتی را كه اكنون داريد، حفظ نماييد و بر آن استقامت ورزيد، ملائكه با شما دست خواهند داد.»[2]

از اين روايت استفاده می‌شود كه اگر انسان تقوای‌ الهی را حفظ كرده و دستورات الهی را انجام دهد، می‌تواند با ملائكه در ارتباط باشد و با آن‌ها گفتگو كند و فاطمه زهرا (علیهاالسّلام) كه قرآن در آيه تطهير شهادت بر عصمت او داده و طبق نص صريح روايات صحيح بخاری و مسلم، سيده زنان اهل بهشت است، قطعاً دارای اين مقام بوده است.

پی‌نوشت:

[1]. «والأخبار طافحة برؤية الصحابة للملك وسماعهم كلامه، وكفي دليلا لما نحن فيه قوله سبحانه: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُون» الآية فإن فيها نزول الملك علي غير الأنبياء في الدنيا وتكليمه إياه ولم يقل أحد من الناس: إن ذلك يستدعي النبوة وكون ذلك لأن النزول والتكليم قبيل الموت غير مفيد كما لا يخفي.» تفسیر آلوسی، آلوسی، ج 22، ص 40.
[2]. «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آله و سَلَّمَ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنْ لَوْ تَدُومُونَ عَلَي مَا تَكُونُونَ عِنْدِي وَ فِي الذِّكْرِ لَصَافَحَتْكُمْ الْمَلَائِكَةُ... .» صحیح مسلم، مسلم، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 8، ص 95.