خداوند در قرآن مجید بر رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درود می‌فرستد و علاوه بر آن، ایمان آورندگان را نیز به این روش با دو فعل امر، دستور می‌دهد: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا.[احزاب/56] خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‌فرستند اى كسانى‌كه ايمان آورده‌ايد، بر او درود فرستيد و به فرمانش به‌خوبى گردن نهيد.»
بنابراین مخالفت با درود فرستان بر آن رسول گرامی، مخالفت با نص صریح قرآن بوده و کاملا مردود است. اما از آن‌جا که وهابیان نابخرد و پایه‌گذار آن یعنی محمد بن عبدالوهاب، هدف دیگری غیر از ترویج دین اسلام و رسالت نبوی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را دنبال می‌کنند، در اقدامی خلاف موازین اسلام، موذن بی‌گناهی را به جرم فرستادن صلوات می‌کشند. «مرد صالح و نابینایی که اذان می‌گفت و پس از اذان به رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) صلوات فرستاد را نزد محمد بن عبدالوهاب آوردند و او دستور داد موذن نابینا را به جرم درود بر حضرت کشتند...»[1]

پی‌نوشت:

[1]. زینی دحلان، الدرر السنیه، دار غار حمراء، مكتبة الأحباب، (بی جا، بی تا)، ص108-109