پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در قرآن آیات بسیار زیادی در مذمت شیطان وارد شده و از او به‌عنوان کافر، متکبر، دشمنی آشکار و ... نام برده شده است. دلیل بسیار مهم در لعن و مذمت ابلیس، سرکشی او از دستور حق‌تعالی در سجده کردن بر حضرت آدم (علیه‌السلام) بود، که از این أمر الهی سرباز زد. اما از طرف بعضی از فرقه‌های منحرف مانند فرقه‌ی صوفیه، این عدم سجده ابلیس بر حضرت آدم (علیه‌السلام)، نشانه‌ی غیرت دینی او عنوان شده است، که کسی جز خداوند را استحقاق سجده کردن نمی‌دانست. یوسف مردانی از مشایخ فرقه‌ی گمراه صوفیه، در سخنانی از غیرت ابلیس و حمایت خداوند از او گفته است: «هر جا خدا باشد ابلیس هم هست، از ابلیس هم حمایت می‌کند، این ابلیس را که لعنتش می‌کنید غیور بود و به خدا عرض کرد به غیر تو، بر هیچ کسی تعظیم نمی‌کنم.»[ سخنرانی یوسف مردانی، 9/10/96]
این سخن مردانی که از اعتقادات منحرف صوفیان گذشته گرفته شده، کاملا اشتباه و مخالف نص صریح قرآن است. خداوند در این‌باره فرمود: «وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِکَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَی وَاسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَافِرِینَ [بقره/34] و هنگامی که به فرشتگان گفتیم برای آدم سجده و خضوع کنید، همگی سجده کردند جز شیطان که سر باز زد و تکبر ورزید و از کافران شد.» بنابراین چون این سجده بر آدم به دستور خود خداوند بوده نه کسی دیگر، دلیل غیرت ابلیس بر عدم سجده بر حضرت آدم (علیه‌السلام) معنا ندارد و این امر بر ابلیس از جانب خداوند بود که با این مخالفت، از قرب حق‌تعالی خارج و از کافرین محسوب شد.

پی‌نوشت:
یوسف مردانی، سخنرانی منتشر شده در کانال تلگرامی وابسته به فرقه، 9/10/96