شمس تبریزی از دیدگاه صوفیان گنابادی
صوفیان گنابادی در معرفی شمس تبریزی بهعنوان یکی از بزرگان صوفیه دچار سرگیجه و سردرگمی شدهاند. زیرا روزی او را شخصی معرفی میکنند که مرید پیامبر (صلی الله علیه و آله) بوده و روزی دیگر میگویند شمس تبریزی شخصی است که نه نیازی به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) داشته و نه قرآن.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فرقه صوفی گنابادیه در سردرگمی خود، روزی شمس تبریزی را مرید پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) معرفی میکند که شمس کمترین سخن حضرت را با تمام کتابهای عالم قابل مقایسه نمیداند و روزی شمس را بینیاز از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و قرآن کریم معرفی میکنند زیرا شمس میگوید: «مرا رساله محمد (رسولالله) سود ندارد! مرا رساله خود باید! اگر هزار رساله غیر بخوانم تاریکتر شوم! خداست که خداست، هر که مخلوق بود خدا نبود، نه محمد نه غیر محمد.» [مقالات شمس، ص 270] لذا این دوگانگی یا نشان از تناقض در شخصیت شمس است یا وجود تعارض و آشفتگی در منابع صوفیه.
پینوشت:
شمس تبریزی، محمد بن علی، مقالات شمس، مصحح احمد خوشنویس (عماد)، انتشارات عطائی، تهران، 1349 شمسی، ص 270
تولیدی
افزودن نظر جدید