از چیزهایی که حدیث غدیر را جاودانه ساخت و مفاد آن را تحقق بخشید و ثابت نگه داشته، عید قرار دادن روز غدیر و جشن و شادی کردن، عبادت نمودن در شب آن، انجام کارهای خیر و... می‌باشد. لذا هر زمان مسلمین به این حالات توجه کنند، قطعاً سؤالی که به ذهن متبادر می‌شود، این است که چرا این اتفاق هر سال تکرار می‌شود، اما آن‌چه حائز اهمیت است سخنان علمای اهل سنت در خصوص این عید است. از جمله ابن طلحه شافعی در کتاب خود می‌نویسد: «امیرالمومنین در شعر خود از روز غدیر خم یاد کرد و این روز، روز عید و گردهمایی گردیده است، چرا که در این روز پیامبر اسلام ایشان را به این جایگاه بلند اختصاص داده و او را به آن مشرف ساخته است، نه دیگران را.»[مطالب السئوال، ص53] ثعالبی هم در کتاب خود پس از شمردن شب غدیر از شب‌های بزرگ و مشهور نزد امت اسلام می‌نویسد: «شب غدیر شبی است که در فردای آن، رسول خدا در غدیر خم بر زین و پالان شتران خطبه خواند و آن عبارت بلند را بیان فرمود، از این‌رو شیعیان این شب را بزرگ داشته و در آن به عبادت می‌پردازند.[ثمارالقلوب،ص511] در نتیجه از سخنان این دو عالم سنی آن‌چه برداشت می‌شود، همان معنایی است که شیعه به آن معتقد است که عبارت باشد از ولایت و امامت بعد از رسول خدا وگرنه با صراحت برداشت‌های دیگری از این روز را مطرح می‌کردند که برخی دیگر از اینان داشته‌اند.

پی‌نوشت:

مطالب السئوال، ابن طلحه شافعی، موسسه البلاغ، بیروت، لبنان، (1419ق)، ص53.
ثمار القلوب، ثعالبی، دارالمعارف، قاهره، مصر، ص511.