پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ روایت معتبری در کتب اهل سنت ذکر شده است، که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: « ای علی! به درستی‌كه هر كس از من جدا شود، از خداوند جدا شده است، و هر كس از تو جدا شود، از من جدا شده است.»[1]
چند نکته درباره این روایت:
نکته اول: درباره سند این روایت باید گفت که حاكم نيشابوری در «المستدرك علي الصحيحين» بعد از ذکر این حدیث می‌گوید: «این حدیث صحیح السند است»[2] و لذا سند حدیث، مشکلی ندارد.
نکته دوم: به‌راستی کسانی‌که از امام علی (علیه السلام) جدا شدند، و راه خود را در پیش گرفتند، آیا این عملشان، به‌معنای جدایی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیست؟ و آیا جدا شدن از دستورات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، به‎معنای جدا شدن از خدا نیست؟
آیا غصب خلافت، به‌معنای جدایی از امام علی (علیه السلام) نیست؟ در صحيح بخاری آمده است که، امیرالمومنین (علیه السلام) خطاب به ابوبکر فرمود: «تو در حق من در امر خلافت، استبداد کردی.»[3] ابن ابی الحدید از قول امام علی (علیه السلام) می‌گوید: «همواره بعد از رحلت نبی مکرم، حق مرا غصب کردند و حق مسلم مرا که مستوجب او بودم و استحقاق آن را داشتم، به‌زور از من گرفتند.»[4]
ابن قتیبه دینوری یکی دیگر از بزرگان اهل سنت در کتاب الامامة و السیاسة نقل می‌کند، که امام علی (علیه السلام) به امام حسن (علیه السلام) می‌فرماید: «ای فرزند عزیزم! ای دلبندم! به‌خدا سوگند! از روزی که نبی مکرم، سر به خاک گذاشت، مظلومیت و ظلم در حق من، یک لحظه از من جدا نشد.»[5]
حاکم نیشابوری در این‌باره حدیثی می‌آورد و در آخر تصریح به صحت آن می‌کند: «یا علی! امت، بعد از من در حق تو حیله می‌کنند و تو بر ملت من، زندگی می‌کنی و بر سنت من، جنگ می‌کنی. هر کس تو را دوست داشته باشد، مرا دوست دارد و هر کس با تو دشمن باشد، با من دشمن است. یا علی! این محاسن تو، از خون سرت خضاب خواهد شد.»[6]
قضاوت با خوانندگان.

پی‌نوشت:

[1]. «قثنا ابْنُ نُمَيْرٍ، قثنا عَامِرُ بْنُ السَّمْطِ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو الْجَحَّافِ، عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ ثَعْلَبَةَ، عَنْ أَبِي ذَرٍّ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «يَا عَلِيُّ، إِنَّهُ مَنْ فَارَقَنِي فَقَدْ فَارَقَ اللَّهَ، وَمَنْ فَارَقَكَ فَقَدْ فَارَقَنِي». أحمد بن حنبل، فضائل الصحابة، تحقيق د. وصي الله محمد عباس، ناشر: مؤسسة الرسالة، بيروت، الطبعة: الأولي، 1403هـ ،1983م. ج2، ص570
[2]. «حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ يَعْقُوبَ، ثنا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ عَفَّانَ الْعَامِرِيُّ، ثنا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَيْرٍ، ثنا عَامِرُ بْنُ السِّمْطِ، عَنْ أَبِي الْجَحَّافِ دَاوُدَ بْنِ أَبِي عَوْفٍ، عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ ثَعْلَبَةَ، عَنْ أَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ: " يَا عَلِيُّ، مَنْ فَارَقَنِي فَقَدْ فَارَقَ اللَّهَ، وَمَنْ فَارَقَكَ يَا عَلِيُّ، فَقَدْ فَارَقَنِي. صَحِيحُ الإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ.». الحاكم النيسابوري، المستدرك علي الصحيحين، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990م.فرق، ج3، ص133، ح4624
[3]. «و لکنک إستبددت علینا بالأمر» بخاری، صحیح بخاری، مصدر الكتاب: موقع وزارة الأوقاف المصرية، جزء 14 ص 135.
[4]. «ما زلت مستأثرا علي مدفوعا عما أستحقه و أستوجبه‏». ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة لابن أبى الحديد، ناشر: مكتبة آية الله المرعشي‏، مكان چاپ: قم‏، سال چاپ: 1378- 1383 ه ش،‏ ج 9 ص 307
[5]. «و ایم الله یا بنی ما زلت مبغیا علی منذ هلک جدک». ابن قتیبه دینوری، الامامة و السیاسة، يروت، دارالأضواء، ط الأولى، 1410/1990. تحقيق علي شيري، ج 1 ص 68،
[6]. «عن حيان الأسدي سمعت عليا يقول قال لي رسول الله صلى الله عليه وسلم إن الأمة ستغدر بك بعدي وأنت تعيش على ملتي وتقتل على سنتي من أحبك أحبني ومن أبغضك أبغضني وإن هذه ستخضب من هذا يعني لحيته من رأسه صحيح». حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، دار النشر: دار الكتب العلمية، بيروت، 1411هـ ، 1990م ، الطبعة : الأولى، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، ج 3 ص 4684