یکی می‌گفت: زن بازیگری که الآن رقاصه فیلم‌های هالیوودی است بهترین هنرمند زن ایران است. دیگری می‌گفت: فلانی و فلانی اسطوره های بازیگری و هنرمند ایران هستند. دیگری به خاطر عدم رعایت شئونات اسلامی‌و ... جائزه اسکار می‌گیرد، یکی می‌گوید: برای اینکه مردم بخندند حاضرم شلوارم را هم پایین بکشم، یکی دیگر می‌گفت: هنر ارزشی و غیر ارزشی نداریم و بسیاری نقل و قول و نظریه‌های این‌چنینی که امروزه هم بیشتر به گوش می‌آید.
این افراد به واقع معنای هنر و هنرمند را درک نکرده‌اند و هنر را با هوس‌رانی و میدان شهوت‌پرستی اشتباه گرفته‌اند و با مفهوم مقدس "هنر" بازی می‌کنند و هنر را بازیچه خود قرار داده‌اند.

هنر تقدسش به اندازه‌ای می‌باشد که خداوند باری تعالی خود را به عنوان بالاترین هنرمند خلاق معرفی می‌کند[1] که به زیبایی هر چه تمام‌تر آفرینش آسمان‌ها و زمین را نقاشی و خلق نموده است.

علامه محمد تقی جعفری (ره)، ارزش هنر را در این می‌دانست که نوابغ هنری با مغز و روان و روح پاک، نبوغ خود را در بهره‌برداری از اصول عالی انسانی فعّال ساخته و بدون توجّه به تمایلات بی‌اساس مردم، آنان را به کشف یک زندگی سالم رو به جاذبیت کمال اعلا و بهره‌برداری از آن سوق دهند.[2]

پی نوشت:

[1] هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ / 24: حشر

[2] بخشی از گفت و گوی مرحوم علامه جعفری با مجله هنر دینی در شماره