پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از عوامل بروز اختلاف در میان مسلمانان، تهاجم فرهنگی از سوی بیگانگان است. امروزه با توجه به رشد فكری و آگاهی عمومی ملت های جهان، نفوذ و سلطه و به دست آوردن مستعمرات از راه لشكركشی‌های نظامی، به آسانی امكان پذیر نیست. از این رو از نظر بیگانگان، بهترین راه نفوذ در سایر كشورها، نفوذ در فرهنگ آنان و استحاله درونی آن است. بیگانگان با مترقی جلوه دادن ارزش‌های مورد نظر خود، فرهنگ ملت ها را تغییر می‌دهند و فرهنگ و آموزه‌های قرآنی در جوامع اسلامی مهجور واقع می‌شود.

مقام معظم رهبری حضرت آیت‌ الله خامنه ای (مدظله‌العالی) تهاجم فرهنگی را تهاجم یک مجموعه سیاسی یا اقتصادی به بنیان‌های فرهنگی یک ملت، برای اجرای مقاصد خاص خود و اسارت آن ملت بر می‌شمارد که در این هجوم، باورهای تازه‌ای به زور و به قصد جایگزینی با فرهنگ و باورهای ملی آن ملت، وارد جامعه می‌شود.(1)

امروزه نیز می‌بینیم که استعمارگران با استفاده از این حربه و اجرا کردن آن در بسیاری از کشورهای مسلمان توانسته‌اند که جوانان و نوجوانان را نسبت به آموزه‌های قرآنی و واجبات دینی و همچنین نسبت به بسیاری از ارزش‌ها و فرهنگ‌های اسلامی مانند حجاب و ارتباط محرم و نامحرم، احترام به والدین و خانواده و سبک زندگی اسلامی بی‌توجه کنند تا جایی که بسیاری از این جوانان با تاثیرپذیری از این فرهنگ دروغین و بی ارزشی که غرب به آنها تلقین کرده است، به مقدسات اهانت می‌کنند.

متأسفانه حتی در مراسم ها و مسابقات گوناگون در کشورهای اسلامی با تقلید از غرب، فساد و بی‌بندوباری ترویج می‌شود. در کشورهای غربی، رسانه‌ها اقدام به پخش انواع موسیقی‌ها و برنامه‌های ضددینی می‌كنند و کشورهای اسلامی نیز به تقلید از رسانه‌های غربی، مراسم‌های گوناگونی را با محتوایی سبک اجرا می‌کنند. از جمله نتایج این تهاجم فرهنگی، از بین رفتن اخلاق و گرایش به غربی شدن است. منظور از غربی شدن، علاقه مندی شدید مسلمانان به غرب و اقتباس فرهنگ غربى نه از روى شناخت، بلكه از روی تقلید كوركورانه است.

در غرب، چون نظام خانواده كه كانون اصلى تربيت اجتماع است، از هم گسسته شده، به طور طبيعى اخلاق (يعنى گرايش به پاكدامنى، خلق و خوى خوش و رعايت امانت) نیز از بين رفته و امروزه بی‌مهری، بى‌‏عفتى و ناپاكى دامن غرب را به سختى گرفته است و تزلزل شديدى در اخلاق خانواده وجود دارد. با رواج فرهنگ غربی، پیامدهای دیگری مانند مادی‌گرایی، بدینی، رفاه زدگی، فساد و... در جوامع اسلامی پیش خواهد آمد.

مسلمانان نیز با گرایش به فرهنگ بیگانه، باعث انزوای فرهنگ قرآنی در جامعه می گردند. قرآن کریم ضمن نهی مؤمنان از تقلید و پیروی از بیگانگان و کفار، آن را مایه خسران می‌داند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ (آل‌عمران/149) ای اهل ایمان، اگر پیروی کافران کنید شما را (از دین اسلام) باز به کفر بر می‌گردانند، آنگاه شما هم از زیانکاران خواهید گشت.»
نظریه پردازان غربی نیز به صراحت اظهار می‌کنند که هرگاه قرآن از کشورهای اسلامی جدا شود، آن وقت مسلمانان راه تمدن غرب را خواهند پیمود و مطیع و فرمانبردار ما خواهند شد.(2)

پی‌نوشت:
1. عبدالجواد ابراهیمی و محمدتقی مصباح‌یزدی، تهاجم فرهنگی، ص3، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
2. زین‌العابدین قربانی‌لاهیجی، علل پیشرفت اسلام و انحطاط مسلمین، ص434، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.