پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کانال های حامی تشکیلات بهائیت از فرهاد فهندژ با لقب مظلوم ترین زندانی بهائی یاد کردند. فرهاد فهندژ مبلّغ فعال و رهبر تشکیلات بهائیت در گرگان، پس از غیرقانونی شدن فعالیت های تبلیغی تشکیلاتی این فرقه در کشور، از فعالیت های خود دست نکشید و دو مرتبه در دهه شصت و نود، به شش و دَه سال حبس محکوم شد.[1]

اما لقب مظلوم ترین زندانی بهائی، ما را به یاد دوران زندانی شدن پیامبرخوانده بهائی می اندازد و ناخودآگاه مقایسه ای بین این دو در ذهن پدید می آورد که در ادامه به چند نمونه آن می پردازیم:

اول: فهندژ به خاطر تبلیغ غیرقانونی و رهبری تشکیلات برانداز بهائیت در ایران به زندان محکوم شد و پیامبرخوانده او بخاطر رهبری شورش های مسلحانه در ایران و طرح ترور ناصرالدین شاه به زندان افتاد.[2]

دوم: محکومیت فهندژ به خاطر قانون شکنی، تبلیغ و رهبری تشکیلاتی غیرقانونی، کشورهای معاند و دشمنان مردم ایران (که سابقه تحریم های ضدبشری، ارسال تروریست و... دارند) را به حمایت و تلاش برای آزادی او سوق داد! زندانی شدن پیامبرخوانده بهائی به جرم ارتکاب اعمال تروریستی هم امپراطوری روس تزاری (دشمن بزرگ ایران زمین در آن زمان) را به تکاپو برای نجات او انداخت.[3]

سوم: اصلاح نشدن فهندژ پس از محکومیت دهه شصت و اصرار او به فعالیت های غیرقانونی، مسئولین مربوطه را ناچار به تبعیدش از گرگان به زندان کرج کرد. پیامبرخوانده بهائی هم با درخواست و حتی تهدید مقامات ایران توسط استعمار روس، به جای اعدام، به تبعید و خروج از کشور به نواحی عراق محکوم شد.[4] البته پیامبرخوانده بهائی در نواحی عراق هم دست از شرارت برنداشت و حاکمین عثمانی را ناچار به تبعید مجدد او به نواحی فلسطین امروزی ساخت.[5]

آری؛ پیامبرخوانده بهائی بخاطر خشونت، ترور و خیانت مدتی از عمر خود را در زندان و تبعید سپری کرد و برخی پیروانش بخاطر دنباله روی، تبلیغ مسلک و رهبری تشکیلات برانداز منتسب به او ناچار به تحمل زندان و تبعید هستند.

پی‌نوشت:
[1]. به نقل از کانال های حامی تشکیلات بهائیت.
[2]. امان‌الله شفا (مبلّغ پیشین بهائیت) با ذکر شواهدی، از نقش محوری پیامبرخوانده بهائی در ترور ناصرالدین شاه پرده برداشت. چرا که به عقیده وی، اگر حسینعلی نوری در ترور ناصرالدین شاه دست نداشت، پس چرا مضطرب شده و به محض اطلاع از ناکامی ترور، به سفارت روس پناهنده و دست آخر با حمایت روس‌ها از زندان آزاد شد: ر.ک: امان الله شفا، نامه ای از سن پالو، تهران: دارالکتب الإسلامیه، 1349 ش، ص 316؛ شوقی افندی، قرن بدیع، ترجمه: نصرالله مودت، بی جا: مؤسسه ملی مطبوعات امری، 125 بدیع، ج 2، ص 49.
[3]. چنان که پیامبرخوانده بهائی، علت آزادی خود از زندان را استعمار روس دانسته و اینگونه از امپراطور روس تشکر کرده است: «قَد نَصَرَنِی أحَد سُفَرائِکَ إذَا کُنتَ فِی السِّجن تَحتَ السّلاسِلَ و الأغلَال...؛ ای پادشاه روس! یکی از سفرای تو، هنگامی که من در زندان و در زیر زنجیرها بودم، مرا یاری کرد...»: شوقی افندی، قرن بدیع، بی‌جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، 122 بدیع، ص 224.
[4]. ر.ک: شوقی افندی، قرن بدیع، ترجمه‌ی نصرالله مودت، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 1، ص 318.
[5]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: علّت تبعید مجدد حسینعلی‌بهاء