پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نیروی «فرشتگان» و توسل به آ‌ن‌ها برای دستیابی به آرزوها و‌آمال دست‌آویز جدیدی برای مروجین قانون جذب شده است. پیش از این، بیشتر جریان‌های اشاعه‌دهنده قانون جذب با توصیه‌هایی چون تمرکز بر نیروی درون، انرژی کائنات و قدرت برتر، مراقبه، ریکی و اعتقاد به کارما و مواردی از این دست شناخته شده و فعال بودند، ‌اما به تازگی ‌این جریان برای عقب نماندن از دیگران و حفظ هواداران خود، به این موضوع مبهم پرداخته‌اند.

در این فرقه‌ها از مخاطبین می‌خواهند که برای رفع حوائج و مشکلات و برای کسب آرامششان به فرشتگان نامه بنویسند و آنان را تقدیس کنند. این گـروه‌هـا  با سـوء استفـاده از نیـازهـای معنوی افراد، جویندگان حقیقت را به سراب گمراهی هدایـت می‌کنند و کام تشنه‌ی افراد را که جز با پرستش الله سیراب نمی‌شود را به آبشخور شیطان رهنمون می‌کنند.

صرف‌نظر از گرته‌برداری این باورهای انحرافی از خرافات برخی فرقه‌های یهودی و باستانی، نکته قابل‌تأمل، تلاش مخفی برای جایگزین ساختن توسل به معصومین و اولیای الهی (علیهم‌السلام) و نقش آن‌ها به عنوان واسطه تفویض فیض الهی، با این موجودات ساخته و پرداخته خیالات است.

دستورالعمل بیان‌شده برای ارتباط‌گیری با این موجودات نیز دربردارنده اعمالی است که صرف‌نظر از هر دین و مذهب، از عقلانیت نیز به‌دور بوده و صرفاً بر پایه برخی خرافات بی‌اساس مطرح می‌گردد. بی‌تردید، غنای معنوی دین مبین اسلام و استحکام اصول و مبانی آن و نیز ساحت انبیا و اولیای الهی در غایتی است که این‌قبیل بازی‌ها خدشه‌ای بدان نمی‌آورد، اما جذابیت ظاهری برخی از این اعمال و حرکات نمایشی به‌ویژه برای جوانان، ممکن است به‌تدریج زمینه‌های فکری آن‌ها را مسموم ساخته و از راه درست منحرف نماید، لذا شفاف‌سازی از این تحرکات‌ می‌تواند نقش مؤثری در آگاه‌سازی اقشار آسیب‌پذیر ایفا کند.[1]

بله در روایات و دعاهای موجود، انسان فرشتگان را واسطه درخواست خویش از پروردگار قرار می‌دهد. چنان‌که امام علی(علیه‌السلام) در مقام آموزش نماز فَرَج، در بخشی از دعای مربوط به آن می‌فرماید: «... و أَسْأَلُکَ بِحَقِّ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ وَ بِحَقِّ حَمَلَةِ عَرْشِکَ وَ بِحَقِّ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ بِحَقِّ جَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ وَ إِسْرَافِیلَ وَ عِزْرَائِیلَ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عِتْرَتِهِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِم‏ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ خَیْرَ عُمُرِی آخِرَهُ وَ خَیْرَ أَعْمَالِی خَوَاتِیمَهَا وَ أَسْأَلُکَ مَغْفِرَتَکَ وَ رِضْوَانَکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین‏؛[2] به ‌حق پیامبران مرسل، به ‌حق نگهدارندگان عرش، به ‌حق فرشتگان مقرّبین، به ‌حق جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و به ‌حق محمّد و آل او (ص) که بر محمد و آل محمد درود فرستى، و قسمت بهتر عمرم را در آخر آن قرار دهى و بهترین اعمالم آخرین آنها قرار دهى و از تو مغفرت و خشنودى ترا درخواست می‌کنم اى مهربان‌ترین مهربانان.»
اما این‌که انسان برای هر نوع خواسته‌ای، فرشته‌ای را مامور کند برای انجامش یا تاثیر مستقیم برای فرشته در رفع حاجات  مد نظر داشته باشد، اشتباه است. همچنین فرشته‌ای خاص را واسطه قرار دادن (گرچه به خودی خود ایرادی ندارد) اما مطلبی در مورد این موضوع در آیات و روایات نیافتیم.[3]

پی‌نوشت:

[1]. پایگاه تخصصی نقد عرفان‌های کاذب.
[2]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 329 – 330، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق.
[3]. اسلام کوئیست، fa66353.