پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ استاد جواد منصوری در مصاحبه‎‌ای گفتند: نفوذ فرقه‌ها جدی است و چرا باید مرکز اصلی این فرقه‌ها در لندن باشد؟
ایشان افزود: اکنون بیش از یکصد و پنجاه فرقه وجود دارد، چه در درون دنیای اسلام یا مسیحیت، حتی مذاهب و مکتب‌های دیگر. این فرقه‌ها بر اساس مأموریتی که داشتند، معمولاً فریبکارانه عمل می‌کردند، لذا اغلب آن‌ها چندان در جامعه، شناخته شده نیستند و تنها چند مورد از این فرقه‌ها مثل بهائیت، پر سرو صدا هستند؛ این درحالی است که فرقه‌های مختلفی هم‌چون شیخیه، صوفیه، گنابادی، قادریه در ایران وجود دارد.
در کشورهای اسلامی دیگر هم جریان‌هایی تحت عنوان احمدیه، مهدیه وغیره فعالند. در رأس فرقه‌های بزرگ خارج از ایران، وهابیت قرار دارد. این فرقه، یکی از خطرناک‌ترین فرقه‌هایی است که توسط انگلستان ساخته شد و در دو قرن گذشته، ضربات سنگینی به اسلام وارد آورد، درست مانند آن‌چه بهائیت در داخل نسبت به ما انجام داد. در مجموع می‌توان گفت، حقیقت قضیه این است که جریان شناسی این فرقه‌ها در مرا کز پژوهشی ما، کمتر به شکل مستند و دقیق کار شده، به خصوص ابعاد تأثیرگذاری سیاسی آن‌ها، کمتر شناخته شده است.
برای مثال، فرقه‌هایی مانند صفی علی‌شاهی یا گنابادی، آن‌طور که باید مورد عنایت قرار نگرفته‌اند؛ در حالی‌که مطالعات نشان می‌دهد آن‎‌ها روابط ویژه‌ای با دربار داشته‌اند، تا جایی‌که حتی سران رژیم در مراسم این‌ها شرکت می‎‌کردند.
یک نکته قابل تأمل آن‌که، مرکز اصلی بسیاری از فرقه‌های جهان اسلام، مثل اسماعیلیه، قادریه، احمدیه، وهابیت و بهائیت در لندن قرار دارد؛ سؤال، این است که آن‌جا چه کار می‌کنند؟ انگلستان با این فرقه‌ها چه برنامه‌ای دارد؟
مثلاً انگلستان، سرمایه‌گذاری زیادی روی فرقه اسماعیلیه انجام داده و این جریان در قالب یک فرقه مذهبی و حتی شیعی در پاکستان، افغانستان، هند و بنگلادش، عامل مستقیم توجیه سیاست‌های انگلیس است. رهبر اسماعیلیه که رسماً خود را چهل و نهمین امام شیعیان می‌داند، عامل انگلیس است و سالی یک‌بار به این کشورها می‌آید و از طریق برنامه‌ها، مراسم و تبلیغات بسیار، پول زیادی از هدایای مریدان جمع می‌کند و مجدداً به انگلیس بازمی‌گردد؛ این نکته قابل توجهی است که مرکزیت این فرقه‌ها در لندن است.
البته در سال‌های اخیر، آمریکا هم برای افزایش نفوذ خود در جهان اسلام، به ویژه خاورمیانه، از این فرقه‌ها بهره برداری می‌کند؛ برای مثال، در ایران از بهائیت، در کشورهای عربی از وهابیت، و در کشورهای شمال آفریقا هم از فرقه‌هایی که در آن منطقه ساخته، بهره می‌جوید.
در پاسخ به این سؤال (چرا انگلیس و آمریکا از این فرقه‌ها حمایت می‌کند) باید ببینیم علل و اهداف تشکیل این فرقه‌ها چیست؟
1) اولین هدف، ایجاد اختلاف است.
2) دومین هدف، تضعیف جریان اصیل اسلامی است.
3) سومین مقصود، تقویت پایگاه‌های نظام سلطه است؛
یعنی با درگیر کردن نیروهای مذهبی با هم و به راه انداختن جنگ مذهب علیه مذهب، خود را تثبیت و تقویت می‌کنند. در این نبرد، نیروهای مذهبی از بین می‌رود. جنگ عربستان و یمن، در نهایت به تضعیف دو ملت عربستان و یمن ختم می‌شود. هدفشان همین است که در تحقق آن خیلی هم جدی هستند و با سرمایه‌گذاری اجازه نمی‌دهند، این فرقه‌ها تضعیف شوند.

پی نوشت: 

فصلنامه تخصصی فرق و ادیان، روشنا، شماره 85، گفتگو با استاد «جواد منصوری»، « نفوذ فرقه‌ها جدی است»، ص8 الی 13.