با مروری گذرا بر تاریخ اسلام، اصحاب پیامبر اکرم را به چند گروه می‌توان تقسیم کرد که یکی از این گروه‌ها منافقانی هستند که با زور شمشیر به اسلام روی آوردند، اما در باطن خود خشم و نفرت فراوانی نسبت به پیامبر اسلام و دین الهی داشتند. این گروه در ظاهر مسلمان، مترصد فرصتی بودند تا به اسلام ضربه بزنند و این امر میّسر نشد تا این‌که پیامبر اکرم رحلت کرد و خلافت و جانشینی آن حضرت به دست نااهلان افتاد.
آنان هیچ ویژگی مثبت و شاخصی نداشتند و اگر به کتب روایی، تاریخی و ...، تورّقی داشته باشیم، ناهنجاری‌های ایشان از اعمال، رفتار، گفتار و ... در جای جای کتب فریقین مشهود است؛ از جمله ایشان معاویه است که در نظر اهل سنت «خال المومنین» لقب دارد؟! نقش او در قبل و بعد از اسلام و در زمان پیامبر اکرم و بعد از رحلت آن حضرت بسیار خواندنی است؛ اما از آن‌جایی که خورشید هیچ‌گاه پشت ابر نمی‌ماند و حقایق آشکار و برملا می‌شود، تاریخ این صحابی را تشریح و تبیین کرده است، به طوری که علمای معاصر اهل سنت و جماعت هم با شناخت این جرثومه فساد، سخنان قابل تأمل درباره‌ی او ذکر کرده‌اند.
ازجمله این عالمان معاصر اهل سنت، «محمد رشید رضا» است؛ او از زبان یکی از دانشمندان بزرگ غرب چنین نقل قول می‌کند که شایسته است مجسمه معاویه را از طلا ساخته و در میدان پایتخت کشور قرار دهیم، از او علت این سخن را پرسیدند، پاسخ داد: «لانه هو الذی حول نظام الحکم الاسلامی عن قاعدته الدیمقراطیه الی عصبیّه الغلب، و لولا ذلک اعمّ الاسلام العالم کلّه، ولکنّا نحن الآلمان و سائر شعوب اروبه عرباً مسلمین.[1] زیرا اگر رفتار معاویه نبود، اسلام سراسر جهان را فرا گرفته بود و مردم آلمان و حتی سایر کشورهای اروپایی همه مسلمانانی عرب بودیم.»
در نتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان.

پی‌نوشت:

[1]. تفسیر المنار، محمد رشید رضا، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج11 260. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
الوحی المحمدی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ص232. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
مع الرجال الفکر، السید مرتضی الرضوی، قاهره، مصر، ج1 ص299.