پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابن عثیمین یکی از مفتیان برجسته وهابی است. «ابن عثیمین، بن باز و البانی» را ارکان سلفیت در عصر حاضر می‌نامند. این مفتی وهابی دارای کتاب‌های متعددی است. وی اگر چه مانند بن باز و البانی به صراحت حکم به تکفیر نمی‌دهد، ولی در برخی از جاها نیز صراحتا حکم به تکفیر مسلمانان کرده است. از وی سوال شد که حکم خواندن مخلوقات چیست؟ وی در پاسخ گفت: خواندن و طلب کردن سه قسم است.
اول: طلب کردنی که جایز است. مثل اینکه از مخلوقی که زنده است چیزی طلب کنی و او درک کند. مثل اینکه اگر برادر مسلمان تو را خواند اجابتش کنی.
دوم: این که از مخلوقی (زنده یا مرده) چیزی طلب کنی که مختص خداست و غیر خدا بر انجام آن قدرت نداشته باشد. چنین کاری نیز شرک اکبر است چون این از کارهای خداست و بشر ناتوان است. مثل اینکه شخصی از یکی از اولیاء الهی بخواهد که فرزندش پسر شود.
سوم: این که مخلوقی را بخوانی که با  وسایل حسّی نتوانی با او ارتباط برقرار کنی. مثل خواندن مردگان. این کار نیز شرک اکبر است چون میت نمی‌تواند اجابت کند و لازم می‌آید که متوسل متعتقد شود که میت یک قدرت سری دارد که امور را تدبیر می‌کند.[1]
این شیخ سلفی در پاسخ از سوالی دیگر می‌گوید: اگر کسی بگوید که خداوند در هر مکانی هست و مقصودش ذات خداوند باشد کفر است.[2]
این در حالی است که قرآن صراحتا می‌فرماید: «وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ‏ [بقره/115] مشرق و مغرب، از آن خداست و به هر سو رو كنيد، خدا آن‏جاست».
چنانچه مشاهده می شود بزرگان وهابی به راحتی حکم به تکفیر مسلمانان می‌دهند.

نویسنده: م.ج

پی‌نوشت:

[1]. السؤال: ما حكم دعاء المخلوق؟ الإجابة: الدعاء ينقسم إلى ثلاثة أقسام: الأول: جائز، و هو أن تدعو مخلوقاً بأمر من الأمور التي يمكن أن يدركها بأشياء محسوسة معلومة، قال في حقوق المسلم على أخيه:« وإذا دعاك فأجبه»، و قال:« و تعين الرجل في دابته» الحديث. الثاني: أن تدعو مخلوقاً مطلقاً سواء كان حياً أو ميتاً فيما لا يقدر عليه إلا الله فهذا شرك أكبر، لأن هذا من فعل الله لا يستطيعه البشر مثل: يا فلان اجعل ما في بطن امرأتي ذكراً. الثالث: أن تدعو مخلوقاً لا يجيب بالوسائل الحسية المعلومة كدعاء الأموات فهذا شرك أكبر أيضاً، لأن هذا لا يقدر عليه المدعو و لابد أن يعتقد فيه الداعي شيئاً سرياً يدبر به الأمور. العثيمين، محمد بن صالح (م 1421)، مجموع فتاوى ورسائل فضيلة الشيخ محمد بن صالح العثيمين، جمع وترتيب: فهد بن ناصر بن إبراهيم السليمان، دار الوطن - دار الثريا، الطبعة الأخيرة، 1413ق، ج 2، ص 159- 160.
[2]. سئل فضيلة الشيخ: عن قول بعض الناس إذا سئل أين الله؟ قال: الله في كل مكان. أو موجود. فهل هذه الإجابة صحيحة على إطلاقها؟ ... و أما من قال: إن الله في كل مكان. و أراد بذاته فهذا كفر. همان، ج 1، ص 132- 133.