از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، «ابن‌تیمیه حرّانی» به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت (علیهم السّلام) و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظر مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. ابن‌تیمیه و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء (علیه السّلام) نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند؛ چنان که او می‌گوید: «شیطان به سبب کشته شدن امام حسین (علیه السّلام) دو بدعت در میان مردم رواج داده؛ یکی بدعت محزون شدن، گریه کردن و نوحه‌سرایی برای امام حسین (علیه السّلام) در روز عاشورا و دیگری بدعت شادی و خوشحالی که اهل‌سنت در این روز دارند.»[1]

این در حالی است که در صحیح‌ترین کتاب نزد اهل‌سنت و وهّابیت آمده است که دختر پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) حضرت فاطمه زهرا (علیها السّلام) در سوگ پدرشان به گریه و عزاداری پرداختند. «هنگامی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در بستر بیماری افتاد صدای ناله‌ی زهرا (علیها السّلام) به پا خواست که می‌فرمود: وای از اندوه پدر! شخصی عرضه داشت: از امروز به بعد، اندوهی بر پدرت نخواهد بود. فاطمه ناله زد: ای پدری که پروردگارت دعایت را مستجاب ساخت! ای پدری که بهشت و فردوس به تو مشتاق است! ای پدری که زین پس ناله و شیون ما را جبرئیل خواهد شنید! و چون پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دفن گردید حضرت زهرا (علیها السّلام) ناله زد: ای انس! چگونه دلتان آمد که خاک را بر بدن رسول خدا بریزید؟!.»[2]

پی‌نوشت:

[1]. «و صار الشّیطان بسبب قتل الحسین رضی الله عنه یحدث للنّاس بدعتین بدعة الحزن و النّوح یوم عاشوراء... و کذلک بدعة السّرور و الفرح.» منهاج السنة النبویة، ابن‌تیمیه حرّانی، مؤسسة قرطبة، مصر، ج 4، ص 554.
[2]. «عن أنس قال لمّا ثقل النّبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) جعل یتغشّاه فقالت فاطمة علیها السّلام واکرب أباه فقال لها لیس علی أبیک کرب بعد الیوم فلمّا مات قالت یا أبتاه... .» صحیح البخاری، بخاری، دارالفکر، بیروت، ج 4، ص 1619.