پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مرتضی اسماعیل‌پور، در طول حدود 4 سال گذشته، فعالیت‌های گسترده‌ای در جهت (به اصطلاح) دفاع از حقوق شهروندان بهائی ایرانی در فضای مجازی داشته است. این فعالیت‌های به اصطلاح حقوق بشری، که با هدف مقابله‌ی نرم با انقلاب اسلامی در ایران صورت می‌گرفت، تا حدی به دور از حقیقت و اغراق‌آمیز بود، که دست آخر، صدای بیت‌العدل حیفا را نیز درآورد!
همچنان که بیت العدل حیفا در نامه‌ی خود خطاب به پیروانش در ایران می‌نویسد: «مدیر پیام نیوز که فردی غیر بهائی هستند، در فضای مجازی فعالیت بسیاری در زمینه‌ی دفاع از حقوق بهائیان ایران دارند. رسانه‌ی پیام نیوز... و دیگر رسانه‌های خبری وابسته به ایشان، هیچ‌گونه ارتباطی با مؤسسات بهائی و هیچ مسئولیت و یا اختیاری از طرف مؤسسات برای پخش خبر از جانب جامعه‌ی بهائی ندارند. به علاوه بعضی از مصاحبه‌ها و مقالاتی را که در رابطه با دفاع از حقوق شهروندی بهائیان ایران منتشر می‌کنند، یا رنگ و ماهیت سیاسی دارد و یا این‌که مخالف روح بهائی است... ایشان متأسفانه به تقاضای جامعه برای رعایت نکات فوق در رسانه‌های خود، تا به حال در عمل جواب کافی نداده‌اند... متأسفانه برخی اظهارات مدیر پیام نیوز...، به دور از حقیقت به نظر می‌رسد. به نحوی که همکاری افراد با ایشان را مشکل‌تر و سؤال برانگیزتر می‌نماید».[1]
اینک با مطالعه‌ی پیام نهاد بیت‌العدل و شنیدن دفاعیات اسماعیل‌پور (که توسط وی در اینترنت انتشار یافت)، به نکاتی برمی‌خوریم که در ادامه به ذکر آن‌ها خواهیم پرداخت.
نکته اول: اگر به راستی اسماعیل پور خبرهای اغراق‌آمیز و به دور از حقیقت منتشر می‌کرد، پس چرا بیت العدل در قبال فعالیت‌های او سکوت اختیار کرد و اجازه داد تا قریب به 4 سال از جانب بهائیان، کلاه بر سر رسانه‌ها و مردم بگذارد؟! مگر نه این‌که بیت العدل دفاع از شهروندان بهائی ایران را تنها در حیطه‌ی مسئولیتی جامعه‌ی جهانی بهائی (تحت هدایت بیت العدل) معرفی کرده است؟![2]
نکته دوم: چگونه اسماعیل‌پور ادعا می‌کند که دستخطی از بیت العدل دارد که این نهاد، از فعالیت‌های رسانه‌ای او تقدیر کرده و حال آن‌که بیت العدل تنها ادعای ارسال اخطار به اسماعیل پور و عدم توجه او به این اخطارها را دارد؟![3]
نکته سوم: چگونه بیت العدل، تصمیمات خود را مصون از خطا و اشتباه می‌پندارد[4]، درحالی که اسماعیل‌پور ارسال اطلاعات غلط به بیت العدل را دلیلِ بر موضع‌گیری اشتباه آن دانسته است؟!
نکته چهارم: هنگامی که اسماعیل‌پور متهم به مشارکت در فتنه‌ی 88 می‌شود، وی از حضور گسترده‌ی بهائیان در این فتنه خبر می‌دهد؟! اما مگر پیشوایان بهائی، پیروان خود را از دخالت در امور سیاسی منع نکرده‌اند؟![5] پس حضور گسترده‌ی بهائیان در این فتنه نشانه‌ی چیست؟! سؤال مهم‌تر این‌که چگونه تشکیلات بهائیت در این خصوص اسماعیل‌پور را محکوم می‌کند در حالی که بیت العدل، در گیرودار فتنه، با ارسال پیامی سعی داشت تا مردم معترضِ خواستار تغییر انقلاب را در صحنه نگه دارد؟![6]
نکته پنجم: در ویدیوئی که از اسماعیل‌پور منتشر شد، وی از مافیای بهائی یاد می‌کند که با بودجه‌های هنگفت، فعالیت‌های تبلیغی و رسانه‌ای انجام می‌دهند! این در حالیست که تشکیلات بهائیت، وجود مرد روحانی و اصطلاحاً آخوند بهائی را در این مسلک منکر می‌شود![7] پس به راستی کسانی که اسماعیل پور از آنان نام برده، از کجا تأمین می‌شوند؟![8]
آری؛ هرچند این افشاگری‌های ناقص نیز موجب رسوایی دو طرف گشت؛ اما این سؤال اساسی را بدون پاسخ گذاشت که چگونه اسماعیل پور در مدت چهار سال و بدون هیچ بودجه‌ای از تشکیلات بهائیت (به ادعای خود)، به صورت شبانه روز مشغول خبررسانی در مورد بهائیان ایران بود؟! و چرا تشکیلات بهائیت تا پیش از این آن را تأیید می‌کرده و به یک‌باره مواضعش را تغییر داده است!

پی‌نوشت:
[1]. دارالإنشاء بیت العدل، خطاب به خانم دور اندیش (در ایالات متحده آمریکا)، مورخ: 30 اکتبر 2017.
[2]. همان.
[3]. دارالإنشاء بیت العدل، مورخ: 10 دسامبر 2017.
[4]. پیام بیت العدل، مورخ: 14 ژوئن 1996، مصونیت از خطا، موضوع زنان در بیت العدل.
[5]. ر.ک: حسینعلی نوری، اقدس، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 93.
[6]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: مقایسه پیام بیت ‌العدل در انقلاب اسلامی و فتنه‌ی 88
[7]. به نقل از کانال‌های تلگرامی تبلیغی تشکیلات بهائیت.
[8]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: آیا بهائیان مرد روحانی دارند ؟!