بخاری کتاب روایی تحت عنوان صحیح بخاری را از خود بر جای گذاشت که به عنوان یکی از صحاح سته مرجع روایی اهل سنت و مورد تایید وهابیت است که روایات برداشت شده از آن مبنای خط فکری ایشان (وهابیت) گردیده است. اهمیت و ارزش صحیح بخاری در نزد اهل سنت تا آن جایی است که در باره آن قائل شده‌اند: «کتاب صحیح بخاری بزرگ‌ترین و با منزلت‌ترین کتاب، پس از قرآن کریم است.» [1]
قطعا باید چنین کتابی آنقدر جامع و کامل باشد و روایات آن صحیح باشد که هیچ‌گونه احتمال ضعفی در آن یافت نشود.
ولی متاسفانه در برسی رواتی که از آنها در این کتاب حدیث نقل شده به افرادی بر می‌خوریم که در باره آن‌ها سخنانی که حاکی از عدم صلاحیت ایشان در نقل حدیث است را می‌توان دید؛ از جمله در باره اسماعیل بن ابی اویس اصبحی آمده است: «او شخصی ضعیف العقل، گیج و غافل، کسی که خودش و پدرش در حدیث دزدی می‌کردند، بسیار دروغگو، کسی که احادیثش به دو فلس نمی‌ارزد و روایات عجیب و غریبی از دائیش مالک بن انس نقل می‌کرد که برای هیچ‌کس قابل قبول نیست» [1]
پی‌نوشت:
[1]. ذهبی، میزان الاعتدالفی نقد الرجال، درا الکتب العلمیه، بیروت1995، ج1،ص379