پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از منابع اصلی وهابیت در جواز و یا ترک عملی سیره سلف صالح است، بطوری که اگر سلف عملی را انجام می‌دادند آن را جایز و اگر آن عمل را ترک می‌کردند، آن را بدعت و حرام و در بعضی از موارد نیز تعبیر به شرک می‌کنند، یکی از مواردی که وهابیت آن را بدعت و حرام می‌دانند سفر برای زیارت قبور است.[۱] از این رو لازم است ببینیم که آیا آنان برای زیارت قبر پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله)،  سفر می‌کردند یا خیر؟
اولین سلف صالح، بلال مؤذن پیغمبر
با بررسی منابع تاریخی در می‌یابیم که اولین کسی که سلف صالح برای زیارت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) سفر می‌کند بلال بن ریاح مؤذّن رسول خدا بود،‌‌ همان‌گونه که آن را سمهودی از ابن عساکر با سندى خوب از ابوالدرداء روایت نموده است، که بلال بعد از رحلت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، مدینه را ترک کرد، و برای مرزبانی به شام رفت و در نقطه‌ای که بین اسلام و بین مسیحیت مرزِ بود رفت و در آنجا زندگی می‌کرد. شب در عالم رؤیا پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را دید که حضرت به فرمود: بلال! این چه جفایى است که مى کنى؟ آیا وقت آن نرسیده است که قبر مرا زیارت کنى؟
بلال از خواب برخاست در حالى که غمگین بود و برخود مى‌ترسید سوار بر مرکب خود شد و روانه مدینه گردید و نزد قبر رسول خدا آمد گریه می‌کرد و صورت خود را به قبر مى‌مالید ناگاه حسن و حسن آمدند و هنگامی ‌که چشمشان بر مؤذن جدشان افتاد گریه کردند و اشک ریختند، بلال نیز گریه کرد. و بلال آن‌ها را در برگرفت و بوسید، آن‌ها به او عرض کردند: علاقه داریم اذان تو را بشنویم و ما از تو خواهش داریم که موقع «فجر» بالای بام مسجد برو، اذان بگو، ایشان نیز طبق خواهش حسنین موقع فجر، بالای بام مسجد رفت و شروع کرد به اذان گفتن، هنگامی ‌که گفت: «الله اکبر» مدینه لرزید، هنگامی ‌که نام پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را برد، زن و مرد همه بیرون آمدند، چرا؟ چون یادگار پیغمبر را دیدند و هیچ روزی بعد از رحلت پیغمبر (صلی الله علیه و آله) این چنین مردم گریه نکرده بودند.[۲] پس اگر ملاک جواز یک عمل، عمل سلف صالح است، بلال یکی از سلف صالح بود که از راه دور به قصد زیارت قبر پیغمبر اکرم به مدینه آمد و هیچکس به او اعتراض نکرد که این کاری که تو انجام دادی بدعت و حرام است.

پی‌نوشت:

[۱]. ابن تیمیه حرانی، احمد بن عبدالحلیم، مجموع الفتاوى، ج۲۷ ص۲۴۳، تحقیق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم، مجمع الملک فهد لطباعة المصحف الشریف، مدینه، ۱۴۱۶ه.
[۲]. السمهودی، علی بن عبد الله، وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، ج ۴، ص۱۸۳، دار الکتب العلمیة، بیروت، الطبعة: الأولى، ۱۴۱۹ هـ. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.