پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بر اساس آمارهای رسمی وزارت کشور فرانسه، دین اسلام در فرانسه بیشترین گرایش را در میان دیگر ادیان داشته، به گونه‌ای که سالانه 4 هزار نفر در این کشور به اسلام می‌گروند. بر اساس این گزارش، پس از اسلام، مسیحیت کاتولیک بیشترین گرایش را داشته و سالانه حدود 2900 نفر به این مذهب می‌گروند و پس از آن نیز دین یهود با 300 نفر در سال بیشترین گرایش را دارد.[1]

تلویزیون فرانسه، برنامه‌ای را به تازه مسلمانان اختصاص داده است که جمعیت آنها 30 هزار الی 70 هزار نفر تخمین زده می‌شود. در این برنامه، جرال‌دین (Jeraldin) بانوی تازه مسلمان، از چند آداب اسلامی بسیار خوشش آمده است؛ یکی حجاب که به او احترام واقعی هدیه داده است و دیگری نظم و انضباط در اسلام. نظم و انضباطی که یکی از شاخص‌های تمدن محسوب می‌شود. کسانی که از کشورهای پیشرفته بازدید کرده‌اند، از نظم و انضباط حاکم در آن کشورها تعریف و تمجید می‌کنند. نظم در ترافیک، نظم در حرکت وسایل نقلیه عمومی، نظم در شهرسازی، نظم در برگزاری مراسم و جلسات و ...

به طور کلی اگر بخواهیم ببینیم که یک مکتب فکری، قابلیت تمدن سازی را دارد یا نه، باید دید به نظم چه مقدار اهمیت می‌دهد. اگر ما مدعی هستیم که اسلام یک مکتب تمدن ساز است، نظم در آن چه مقدار اهمیت دارد؟ عمل به شریعت اسلامی، به انسان ملکه نظم عطا می‌کند. یک مسلمان در پنج نوبت به نماز می‌ایستد. او نمی‌تواند حتی یک دقیقه قبل از فرا رسیدن وقت نماز، نماز بخواند. نماز باید کاملاً مطابق احکام خودش به جا آورده شود. در نماز جماعت، صفوف نماز باید مرتب باشد، همه در یک صف و یک جهت بایستند. نمازگزاران در نماز جماعت، باید افعال نماز را کاملاً‌ - نه زودتر و نه دیرتر- همراه امام جماعت به جا آورند. مسلمانان باید در روزه نظم خاصی را رعایت کنند، حتماً‌ باید از اذان صبح تا اذان مغرب روزه بگیرند. نمی‌توانند مثلاً یک دقیقه بعد از اذان صبح روزه را آغاز کنند و یا یک دقیقه مانده به مغرب روزه را افطار کنند. در طواف حتماً‌ باید هفت دور باشد و قدمی کمتر و یا بیشتر طواف را باطل می‌کند. همچنین در بقیه احکام شریعت دارای نظم ویژه‌ای است و مسلمانی که مقید به آداب و شریعت اسلامی باشد، ملکه نظم در او تقویت می‌شود و به نظم داشتن در همه امور عادت می‌کند.

حضرت علی (علیه‌السلام) در واپسین لحظات عمر شریفشان، فرزندانش را به رعایت نظم توصیه می‌کند: «اوصیکما و جمیع اهلی و ولدی و من بلغه کتابی بتقوی الله و نظم امرکم.[2] شما (حسن و حسین) و جمیع خانواده و فرزندانم و کسانی که نامه من به آنها می‌رسد، به تقوای الهی و نظم در امور توصیه می‌کنم.» داستان تدفين سعد بن معاذ، نمونه اى از انضباط و جديت پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) در انجام دادن كارها است. از امام صادق (علیه السلام) روايت است كه چون نزد پيامبر آمدند و خبر دادند كه سعد بن معاذ در گذشته است ... پس از كندن قبر، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) خود داخل قبر شد و لحد را چيد و آن را با گل محكم كرد و پيوسته می‌فرمود: سنگ بدهيد! گل بدهيد! و به وسيله آن، ميان خشت‌ها را محكم می‌کرد. چون از كار محكم ساختن لحد فارغ شد و بر آن خاك ريخت و قبر آماده شد، فرمود: «انى لاعلم انه سيبلى و يصل اليه البلاء و لكن الله يحب عبدا اذا عمل عملا احكمه.[3] به درستی كه من می‌دانم كه اين قبر به زودى فرسوده می‌شود و بلا به سوى او واصل می‌گردد. ولى خدا دوست می‌دارد كه وقتى بنده اى، كارى را انجام می‌دهد، آن را محكم و استوار كند».

ائمه معصومین (سلام‌الله علیهم اجمعین) توصیه کرده‌اند که انسان مؤمن اوقات شبانه روز خود را برنامه ریزی کنند. امام کاظم (علیه‌السلام) می‌فرماید: «بکوشید که اوقات خود را چهار قسمت کنید: بخشی برای مناجات با خدا، دیگری برای امرار معاش، سوّم برای معاشرت با برادران و معتمدانی که عیوبتان را به شما می‌گویند و قلباً به شما اخلاص دارند».[4] معصومین (علیهم السلام) به نظم در گفتار و نوشتار نیز توصیه کرده‌اند. درباره سيره رسول گرامي (صلي الله عليه و آله) چنين آمده است: «سخنان آن حضرت همه كوتاه بود. گفتارش به يكديگر پيوند داشت. كلماتش را شمرده بيان می‌كرد. در گفتارش تكرار نداشت و گفتارش روشن بود؛ به گونه‌ای كه هر شنونده‌ای آن را می‌فهميد و هنگام سخن گفتن تبسم می‌كرد».[5] رسول گرامی اسلام (صلي الله عليه و آله) می‌فرماید: «چون چيزی می‌نويسيد مرتب و منظم بنويسيد كه در ابلاغ پيام، توفيقی فزون‌تر خواهد داشت.»[6] دین مبین اسلام به رعایت نظم در خواب، خوراک، پوشش، رفت و آمد با مردم و ... توصیه‌های زیادی دارد.

پی‌‌نوشت‌ها:

[1]. اسلام تایمز: 91/8/3
[2]. نهج‌البلاغه، نامه 47.
[3]. الامالى، شيخ صدوق، تهران، نشر کتابچی، 1376، ص 314.
[4]. تحف العقول، ابن شعبه حرانی، قم، نشر جامعه مدرسین، 1404 ق، ص 302.
[5]. سنن النبى، علامه طباطبایی، تهران، انتشارات اسلامیه، 1354 ش، ص 20، 48 و 61 - 64.
[6]. كنز العمال، متقی هندی، ناشر: دائره‌المعارف عثمانیه، بعاصمة حیدر آباد، 1364ه.ق. ج 10، ص 315.