پاسخ به سلام: ممنون از اینکه دیدگاه خود را فرستادید. چند نکته عرض میکنم: 1. در روایات اسلامی، راه تشخیص روایت صحیح از ضعیف مشخص هست. یعنی همان اصول کافی و بحار الانوار، راهی برای مخاطب مشخص کردند تا آیندگان تشخیص بدهند که فلان حدیث صحیح هست یا نه. و اون راه، بررسی سند و راویان حدیث هست. مثلا در الکافی اومده که من از فلانی شنیدم و فلانی از فلانی از فلانی از فلانی از فلانی... از امام صادق (ع). در میان این سلسله راویان اگر یک نفر انسان خوبی نبوده باشد یا حدیث مخالف قرآن بوده باشد، در این صورت، اهل بیت از ما خواسته اند که حدیث را نپذیریم. علمای شیعه هم این را در کتابها نوشته اند. اما در دین زرتشتی وضع کاملا فرق میکند. خرافاتی که هست چیزهایی است که سران زرتشتی بر آن اصرار داشتند و نسل به نسل آن را به زرتشت نسبت میدادند و هیچ مخالفتی را نمی‌پذیرفتند. به همین سبب میگیم که این خرافات در اصل دین زرتشتی هست. از خود زرتشت هست. چون زرتشت پیامبر نبوده و دین زرتشتی هم دین الهی نبوده. در همین سایت اسنادی ارائه کردیم. 2. اعتقاد به بهشت و جهنم از دین زرتشتی به ادیان ابراهیمی نیامده. بلکه ادین ابراهیمی (خصوصاً اسلام) این را از منبع وحی به دست آورده اند. نه از دین زرتشتی.