ادامه سخنان shirin گرامی ، [1] علاوه بر قرآن سنت و عترت هم حجت برای مسلمانان هستند. این طور نیست که فقط قرآن حجیت داشته باشد. [2] در کتاب اصول کافی جلد اول باب التوحید ، 8 روایت آورده است در عنوان « نهی الجسم و الصورة » که از زبان پیامبر و امامان جسمانیت خداوند را در کرده اند. نفی جسمانیت خداوند در قرآن : http://muslimquest.blogfa.com/post/65 ___________ درباره ی مکان داشتن خداوند : http://muslimquest.blogfa.com/post/67 هم بر اساس قرآن هم بنا بر عترت مکانی خاص برای خداوند مدنظرنیست . ضمنآً وقتی میگوید به هر طرف رو کنید به سوی خداست ، یعنی چه ؟ یعنی هر طرف سوی خداست ! پس خداوند در نقطه ی خاصی مستقر نیست . همچنین شما به بحث کروی بودن زمین اشاره کردید و من از شما پرسیدن که آیا از دید شما قرآن زمین را کروی دانسته است ؟ متأسفانه پاسخی ندادید ... درباره ی ضمیر نحن برای خداوند : http://muslimquest.blogfa.com/post/69 درپایان مقاله اثبات کردم که منظور به ملائکه نیست . بلکه فقط و فقط خداوند است. جسمانیت خداوند هم از دید اسلام مردود است . دست هم نماد قدرت است. وقتی جسمانیت خداوند رد شد باید دست و ... را به معنی تمثیلی حمل کرد . در گاتها و خرده اوستا نیز برای خداوند اجزای بدن قائل شده است ، حال باید به معنی ظاهری گرفت ؟ یا به معنای تمثیلی ؟ درباره ی ارزش ادبی قرآن ، وقتی بزرگترین دانشمندان ادیب عرب و حتی دشمنان اسلام به ارزش ادبی قرآن اشاره کردند ، سخن شما چیزی از آن نمی کاهد . دباره ی ساق پا ! آنجا دارد درباره ی مشرکین حرف می زند نه خداوند ! میگوید در اثر اضطراب و غلغله روز قیامت ساق پای آنان دیده می شود : ضرب المثل عرب : در هنگام اضطراب و هروله دامنها ولباسها بالا و پایین رفتن و ساق پا مشخص شدن ، تمثیل از اضطراب و ترس . ضرب المثلها را نمی توان به معنی لغوی گرفت . درباره ی موارد فوق به وبلاگم اضافه می کنم .