لغت نحن برای خداوند نشانه تعظیم نیست ، شاهی چون کورش با انهمه دبدبه و کبکبه و غرور و نخوت خود را من مینامد ، البته میدونم که موضوع خداوند فرق میکنه ولی به هرحال در ادبیات چنین ادعایی غیر قابل قبول است ؛اگر این برهان شما درست است پس چرا در بعضی ایات خود را با ضمیر (انا) معرفی میکند :"ﺑﻰﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻩﺍﻳﻢ"(حجر/9) یا زمان پرستش و عبادت از (انا) استفاده میکند : َﻧَﺎ ﺭَﺑُّﻜُﻢْ ﻓَﺎﻋْﺒُﺪُﻭﻥِ یعنی " ﻣﻨﻢ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﭘﺲ ﻣﺮﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ " ...ﻭ این تفسیر که میگویید به معنی تعظیم است متعلق به شیعیان است و کاملا اشتباه ،به عنوان مثال به تفاسیر اهل سنت دقت کنید که میگویند منظور از ما همیاری با پیامبر و ملایکه است . خوش و خرم باشید .