پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در دین زرتشتی، غسلی وجود دارد به نام بَرَشنوم (Barašnom / Barashnum). این غسل با ادرار گاو، خاک و آب انجام می‌شود و به همراه وِردها و دعاهایی که باید خوانده شود، روی هم رفته 9 شبانه روز طول می‌کشد و در تمام این ایام، شخص در حالت قرنطینه و دور از دیگران قرار می‌گیرد.[1] منصف باشیم. کافی است این را به دَه انسان خردمند نشان دهیم، آیا کسی هست که نسبت به چنین تعالیم حیرت آوری روی خوش نشان دهد؟
    
    
    
جالب اینکه وقتی درباره برشنوم از موبدان توضیح می‌خواهیم در مرحله نخست، به طور مطلق این موضوع را انکار می‌کنند و می‌گویند برشنوم هیچ ربطی به دین زرتشتی ندارد! اما وقتی اسناد متعدد را ارائه می‌کنیم که این غسل دقیقاً مربوط به دین زرتشتی است، آنگاه در یک فرار رو به جلو مدعی می‌شوند که بله! این نشان پیشرفت پزشکی در دین زرتشتی است! چگونه؟ چون این نوعی عملیات ضدعفونی است! در پاسخ می‌گوییم اولاً: اینکه کسی را بگیرند 9 روز در قرنطینه نگه دارند و در این مدت مداوم او را با آب و گِل و ادرار گاو، بشویَند، کجایش عملیات ضد عفونی است؟ اینکه سر تا پا عفونت و آلودگی است. ثانیاً این شخص در این 9 روز، از زندگی سیر، و انواع و اقسام مشکلات روحی و روانی برای او پیدا می‌شود. اصلاً نَفسِ این عمل ناشی از وسواس است. آن هم از نوع جنون آمیزش... ثالثاً اگر واقعاً این عملیات ضد عفونی است، پس چرا نخست اصل قضیه را انکار می‌کنند؟! رابعاً اگر برشنوم، کاری درست است (و موجب ضد عفونی می‌شود) موبدان زرتشتی خودشان حاضرند این کار را انجام بدهند؟

پی‌نوشت:
[1]. مری بویس، زرتشتیان باورها و آداب دینی آن‌ها، ترجمه عسکر بهرامی، تهران: نشر ققنوس، 1391، ص 72.
موبد جهانگیر اوشیدری، دانشنامه مزدیسنا، تهران: نشر مرکز، 1389، ص 162.
Encyclopædia Iranica, Barašnom, Last Updated: December 15, 1988, Vol. III, Fasc. 7, pp. 756-757
مجید ملک محمدی، سیمای زادسپَرَم (مروری بر احوال و آثار حکیم زادسپرم و اهمیت او در تاریخ پزشکی ایران)، ماهنامه حافظ، شماره 101، فروردین و اردیبهشت 1391، ص 18-19.