عکس
سعید بنایی، عضو جبهه هفت آبان در مصاحبه با شبکه اسرائیلی – انگلیسیِ manoto: «پرچم شیر و خورشید، نماد هویت ملی ما ایرانیان است». اما واقعیت: اولاً این شخص و امثال او، ایرانی نیستند، بلکه به روشنی مزدور بیگانه هستند.
چون خوب می‌دانند که مشارکت بالای مردم در انتخابات قدرت ایران را در منطقه و جهان افزایش می‌دهد.
نقشۀ "اسرائیل بزرگ" که بر بازوی نظامیان صهیونیست حک شده، شامل بخش‌هایی از مصر، عربستان سعودی، عراق، لبنان و سوریه... طرحی که توسط شیر بچه‌های حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و با درایت رهبر معظم انقلاب به خاکستر بدل شد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ لوکاس برانک مستبصر آمریکایی اهل کالیفرنیا در این باره می‌گوید: نهضه الشیعه از جمله اولین کتاب‌هایی بود که درباره اسلام خواندم.
قربانی کردن الاغ در فرهنگ هخامنشی
وسط ماه رمضان، ناهار کباب می‌خورد و استوری می‌کرد. الآن نگران جان گوسفندها شده!
وسط ماه رمضون، ناهار کباب می‌خورد و استوری می‌کرد. الآن نگران جون گوسفندها شده! برو داداش خودتی!
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فریده ریگی زن جوان تازه مسلمان کره‌ای، درباره کیمیای شگفت‌انگیز عشق حسینی می‌گوید: بعد از شناخت دین اسلام و مذهب شیعه، نوای روح‌بخش دعای عرفه و مناجات امام حسین علیه السلام با خدا، شاهراه من به دین اسلام بود.
از زبان پارسی باستان فقط یک چهارم باقی مانده است:
ربع زبان ماند از آنان بجای
ورنه نماندی اثری زان بجاییافت ز فردوسی شهنامه گوی
شاعری و شعر و زبان آبروی
هخامنشیان و قربانی گوسفند | آریایی عزیز که میگی گوسفندها رو نکشیم، بزرگوار! سیزده‌به‌در که از پیچیدن بوی کباب تازه در نَم علف استوری می‌زدی، خیار چمبر و چغندر به سیخ کشیده بودی؟
هخامنشیان در اعیاد، گوسفند قربانی می‌کردند. تصویری از کاخ آپادانا در تخت‌جمشید
محمدتقی بهار (معروف به ملک الشعراء) از شاعران و اندیشمندان دوران قاجار و پهلوی بودند. ایشان جزو شخصیتی‌هایی بودند که علیه جریان باستان‌گرای اسلام‌ستیز مبارزه می‌کردند. از جمله در سروده‌ای نوشتند:
گرچه ز جور خلفا سوخیتم
ز آل علی معرفت آموختیم
در شاهنامه، کیخسرو یک کارگزار لایق و یک فرمانروای مورد ستایش است. یکی از ویژگی‌های او این است که در رعایت عدالت، می‌کوشید بین خویشاوند و غیر آن، تفاوتی قائل نباشد.
در شاهنامه می‌خوانیم: توس سابقه و کارنامه‌ای خوب داشت، قدرتمند و توانا بود، اما در پیروی از فرمانروای حق، دقیق نبود، اصطلاحاً ولایتمدار نبود، مغرور و خوشگذران هم بود. کیخسرو (فرمانروا) به او مأموریتی دارد. اما توس با تمام قدرت، کار را خراب کرد! همین سبب شد که ایران آسیب ببیند.
کیخسرو فرمانروای ایران، تاج و تخت را به لُهراسب بخشیده؛ او را جانشین خود کرد. اما بزرگان ایران به کیخسرو خُرده گرفتند که لُهراسب، نامی پرآوازه ندارد. کیخسرو به آنان پاسخ گفت که لهراسب، هرچند نامدار نیست، اما توانا، دین‌دار، خردمند و پاک‌دست است: «كه دارد همى شرم و دين و خرد...
اسلام، هم دین خشونت است، و هم دین محبت! خشونت منطقی و حق، در جای خود (مثلاً تنبیه افرادی که به جان و مال و ناموس مردم دست‌درازی می‌کنند) و از سویی دیگر، محبت نیز در جای خود.