تاریخ شیخیه
شیخیه فرقه‌ای از شیعه امامیه است که در اواخر نیمه اول قرن 13 هجری شکل گرفت. دلیل نام‌گذاری این فرقه به «شیخیه»، انتساب آن به شیخ احمد احسائی و پیروی از عقاید اوست. شیخ احمد، فرزند شیخ زین‌الدین بن شیخ ابراهیم بن صقر بن ابراهیم بن داغر آل سقر مطیرفی احسائی است. وی در سال 1166 قمری در احساء (در عربستان سعودی امروزی)...
شیخ احمد احسایی در بحرین علاوه بر مطالعه کُتُب اصول، فقه، حدیث، تفسیر و تاریخ؛ کتاب‌های غالیان، مفوضه و صوفیه را نیز مطالعه کرده بود. در این راستا شیخ احمد عقیده تفویض را با دلائل فلسفی و تصوف مستدل کرد و نیز ائمه اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را انجام دهنده کارهای خدائی معرفی می‌کرد، لذا برای همین، عدّه‌ای هدف شیخ‌احمد احسائی را در بصره آموزش فلسفه و...
پیروان شیخ احمد احسائی، مؤسس مذهب شیخیه معتقدند که شیخ احمد احسایی از علمای بزرگ شیعه اجازه‌های اجتهاد داشته و جناب شیخ مورد تأیید علمای شیعه بوده است، البته این ادعایی پوچ و بدون دلیل است و برای رَد این ادعای گزاف می‌توان به قراین عقلی و نقلی که در این زمینه موجود است، رجوع کرد. نخست قرینه عقلی: از نظر عقلی، تصور این ادعا مشکل است...
یکی از رویداد‌های مهم زندگی حاج محمد کریمخان کرمانی، آشنایی وی با کاظم رشتی، جانشین بی‌رقیب احسایی است. تاریخ شیخیه شروع این آشنایی را، مربوط به بعد از وفات پدر کریمخان می‌داند، که وی در آن زمان در سن ۱۷ سالگی قرار داشته است. بعد از این واقعه، کریمخان تصمیم می‌گیرد، تحت تربیت یک استاد قرار گیرد تا بتواند علوم مختلف را فرا گیرد...
مرحوم آیت الله سیدعلی آقا قاضی، عارف بزرگ و استاد عرفان آیت الله بهجت و علامه طباطبایی، درباره‌ی شیخ احمد احسایی قائل بودند، که در اندیشه‌ی وی شرک نفوذ کرده است چرا که او خدا را مفهومی پوچ و بدون اثر و خارج از اسماء و صفات می‌داند و اين شرک است. مرحوم آیت الله حاج شیخ عباس قوچانی، که خود فقیهی متبحر و عارفی بزرگ بودند...
سید کاظم، فرد مجهولی بوده، که به دستور شیخ وارد کربلا شده است، و چنان خرج می‌کرده که از عهده‌ی تاجر و ملاک نیز خارج بوده است. او با والیان و حاکمان عراق ارتباطی کامل داشته است. برخی از منابع غیر شیخی، با ارایه مستنداتی، سید را جاسوس روس و اهل «ولادی وستک»، یکی از شهرهای روسیه، معرفی می‌کنند. بسیاری از پژوهشگران بر مجهول بودن...
قضاوت کردن در مورد شخصیت ایشان نیاز به تأمل بسیار دارد. عده‌ای از بزرگان وی را عارف، زاهد، عالم و... دانسته و عده دیگری وی را تکفیر کرده‌اند. از جمله کارهای ناشایست وی، ارتباط تنگاتنگ ایشان با دربار قاجار و دریافت مقرری از شاهزادگان فاسد و شخص فتحعلی‌شاه بوده است. او جهت دریافت وجه نقد، اقدام به بهشت فروشی به شاهزادگان نمود. تملق‌گویی و...
شیخ احمد احسائی، رهبر فرقۀ شیخیه، از این بدعت کلیسا استفاده کرده و اقدام به فروش بهشت، به شاهزادگانِ فاسد قاجار نمود. وی در سال 1229 ه.ق. در راه سفر به عتبات، وارد کرمانشاه شد و مورد استقبال گرم مردم و حاکم وقت، محمدعلی میرزای دولتشاه، قرار گرفت و به اصرار حاکم، چندین سال در آنجا اقامت کرد. در این زمان شیخ احمد برای اداء قروض...
کربلا دو مرتبه به شدّت، توسط امپراطور عثمانی، مورد تهاجم قرار گرفت. حملۀ اول در سال 1241 هـ.ق. و در زمان شیخ احمد احسائی اتفاق افتاد و حملۀ دوم در سال 1258 هـ.ق. و در زمان سید کاظم رخ داد. در این پست، پیرامون حملۀ اول عثمانیان مطالبی را ارائه خواهیم کرد. آنطور که از شواهد پیداست، عاملِ اصلیِ حملۀ اولِ عثمانیان به کربلا، شیخ احمد احسائی بوده است...
بعد از اینکه شیخ احمد احسائی در قزوین، توسط محمد تقی بَرَغانی، معروف به شهید ثالث، مورد تکفیر قرار گرفت، شیخیه برای کم‌رنگ کردنِ تأثیر این مسئله، ناجوانمردانه هجمه‌ای از تخریب‌ها و توهین‌های خود را، بر ضدّ این روحانی مبارز به کار برد و به تحقیر شخصیت مرحوم بَرَغانی پرداخت و شخصیت علمی او را مکتوم و او را بی‌سواد معرفی کردند. گویا که هر کس علیه آن‌ها سخنی بگوید، بی‌سواد است...
مکتب شیخیه، که به کشفیه و پایین سری نیز مشهور است، در اوایل قرن سیزدهم و به وسیلۀ شیخ احمد احسائی پدید آمد. بعد از وفات وی، سید کاظم رشتی، که در آن زمان 30 سال بیشتر نداشت، جانشینی و ریاست مکتب شیخیه را برگزید. سید کاظم، 17 سال به عنوان رکنِ رابع، مرجع شیخیان ایران و عراق بود و با نطق، قلم و تألیفِ خویش، به انتشارِ عقائدِ استادش پرداخت و...
کربلا دو مرتبه به شدّت، توسط سلطان عثمانی مورد تهاجم قرار گرفت. حملۀ اول در سال 1241 ه.ق. و در زمان شیخ احمد احسائی اتفاق افتاد و حملۀ دوم در سال 1258 ه.ق. و در زمان سید کاظم رشتی رخ داد. در این نوشتار پیرامون حملۀ دوم عثمانیان، مطالبی را ارائه خواهیم کرد. آنطور که از شواهد برمی‌آید، عاملِ اصلی حملۀ دوم عثمانیان به کربلا، منازعات و دشمنی‌های...
از جمله رفتارهای ناشایست وی، ابداع رکن رابع، بهشت فروشی به قاجاریان، تملق‌گویی از درباریان، فراهم آوردن زمینۀ مناسب برای حملۀ عثمانیان به کربلا بوده است. شیخ احمد در کتابِ شرحِ زیارتِ جامعۀ کبیره، معاویه، ابوبکر، عمر و... را کافر شمرده که هیچ اعتقادی به توحید، نبوت و معاد نداشته‌اند. به دنبال انتشارِ این کتاب...