تاریخ
گرچه واقعه هجوم به خانه وحی در بسیاری از منابع کهن شیعه و اهل سنت آمده است، در عین حال شنیدن سخن معاصرین که بواسطه تحقیق و کنکاش فراوان بدست آمده و مورد قبول جامعه علمی شیعی و اهل تسنن میباشند نیز خالی از لطف نبوده و در راه رسیدن به حقیقت مفید فایده است. ما در اینجا به ذکر عبارات «عبدالفتاح عبد المقصود (معاصر) میپردازیم.
با توجه به شواهدی که در زمینه خطبه مشهور فدکیه وجود دارد، میتوان زمان تقریبی به مسجد آمدن حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و ایراد آن خطبهای کوبنده و مشهور را پس از حوادث چندین باره هجوم به خانه وحی و سقط جنین و همچنین غصب «فدک» توسط «ابوبکر» دانست. چرا که حضرت در ضمن خطبه به آنها اشاره نموده است.
احمد بن تیمیه در دهم ربیع الاول 661 هجری قمری در شهر حرّان از توابع شام دیده به جهان گشود و تا سن هفت سالگی در آنجا ماند. با حمله سپاه مغول، عبدالحلیم، پدر ابن تیمیه مجبور شد به همراه خانواده، وطن و محل زندگی خود را ترک و به شام (دمشق) برود و در آنجا زندگی کند. با توجه به اینکه پدر ابن تیمیه، روحانی حنبلی مذهب بود، فرزند خود را به مدارس حنابله فرستاد تا فقه حنبلی را بیاموزد.
در روز سهشنبه 28 صفر یازده هجری که امکان وداع آخرین، برای حاضرین در مدینه فراهم بود، عدهای از صحابه مخصوصا «ابوبکر» و «عمر» خود را از این توفیق محروم نموده و به محل سقیفه بنیساعده رفتند تا به زعم خود نسبت به امر رهبری جامعه اسلامی تصمیمگیری نمایند و امت اسلامی را از سردرگمی امر خلافت مصون دارند.
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پیش از وفاتش به من فرمود: ای ابا الحسن! امّت پس از من عهد خود شکسته و در حالی که تو به منزله هارون برای موسی هستی، همبن گونه که بنیاسرائیل از سامری پیروی کردند آنها نیز با مکر و حیله با تو رفتار خواهند کرد. اگر یارانی پیدا نمودی با آنان بجنگ. وگرنه دست بکش، خون خویش حفظ نما و مظلومانه به من ملحق شو!...
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_قبل از پاسخ به سئوال مطرح شده باید مطلبی را به عنوان مقدمه بیان کنیم و آن اینکه: وهابیت و اهل سنت در مواجهه با بزرگان خود برخوردهای کاملا متفاوتی را بروز داده و مواضع دوگانهی را پیرامون یک شخص در مقاطع مختلف اتخاذ میکنند که جای بسی تعجب دارد.
روایت پشیمانی ابوبکر از هجوم به خانه فاطمه (سلام الله علیها) را طبرانی، ذهبی و دیگران روایت کردهاند: «از ابوبکر روایت شده که هنگام فرا رسیدن مرگش گفت: من بر چیزی افسوس نمیخورم مگر برای سه کاری که مرتکب شدم... تا آنجا که گفت: ای کاش! خانه فاطمه را نگشوده، آن را رها کرده و درب جنگ را بر خود میبستم.
همانگونه که در اکثر جا ها با تعصب وهابیت در پافشاری بر عقاید باطل خود روبرو هستیم، اینبار این رخداد در مواجهه با یکی از بزرگان و نویسندگان مشهور اهل سنت که به بیان حقایقی از هجوم به خانه وحی و برتری امیرالمومنین علی (علیه السلام) پرداخته است، برخوردیم که دانستن آن برای شما خوانندگان محترم خالی از لطف نیست.
پیامبرگرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآله) پس از آنکه در چهلسالگی به پیامبری مبعوث گشته و در طی بیست و سه سال مشقت و سختی و تحمل رنجهای فراوان بار امانت رسالت خویش را به خوبی به سرنجام رسانید و در بیست و هشت صفر سال یازده هجری بار سفر بسته و به دیدار معبود خویش شتافت.
با توجه به اظهار نظرهای متفاوتی که در باره صحابه پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) میشود؛ با دانستن دیدگاه هرکدام، بهتر میتوان نسبت به اظهار نظرهای ایشان قشاوت کرد. از دیدگاه قرآن مجید و همه مسلمانان، صحابی بودن اقتخاری ارزشمند است، اما با الهام از قرآن و روایات و احادیث معصومین (علیهم السلام) صحابه بر چهار دسته تقسیم میشوند.
وهابیت با اداء شهادتین خود را از جمله مسلمانان میدانند و افکار و عقاید خود را برگرفته از قرآن میدانند. ایشان با برداشت سطحی از آیات قرآن در واقع عقایدی را در مورد خدا و رسول معتقد شدند که با اعتقاد به ربوبیت و واجب الوجود بودن خداوند منافات داشته و در نهایت، محتاج بودن خداوند را در پی دارد. به مواردی از عقاید وهابیت اشاره میکنیم.
از جمله شبهاتی که شبهه افکنان وهابیت کنونی علیه شیعه میگویند اینکه: «نهایت چیزی که در روایات وجود دارد، تهدید کردن حضرت زهرا -رضی الله عنه- توسط عمر است. آن هم تهدیدی که مصلحت اسلام و جامعه مسلمین در آن بوده است. ایشان با وجود چنین شبهاتی سعی در توجیه اعمال خلفای خود را دارند.
از جمله سخنانی که وهابیت امروزه بر آن دامن میزنند، تشابه اسمی فرزندان ائمه (علیهم السلام) با خلفاء میباشد. ایشان تشابه اسمی را مایه دوستی بین ائمه (علیهم السلام) و خلفاء دانسته و بالاتر اینکه از این مسئله، نفی هتک حرمت به خانه امیرالمومنین (علیه السلام) و جریان شهادت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) را نتیجه گیری کردهاند.
موضوع اخلاق، یکی از موضوعات مهم در دین مبین اسلام است که خداوند موارد متعددی از چگونگی آن را در قرآن مجید متذکر شده است؛ و یکی از علل متابعت و گرایش مردم به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را حسن خلق ایشان، بیان میفرماید. خداوند در جایی دیگر پیامبر اسلام را به خاطر داشتن اخلاق نیکو، مورد ستایش قرار میدهد.