بحث وجود مقدس حضرت مهدی (عج) موضوعی است که شیعیان به آن اعتقاد دارند، درحالی که سران و مبلغان بهائی چشم پوشی آشکاری از آن دارند و ميرزا علي محمد باب را مهدي موعود معرفي مي‌کند، در حالی که وي صريحاً معترف است که وجود مقدس امام عصر (عج) فردي جز محمد بن الحسن فرزند امام حسن عسکري (ع) نيست و منکران وجود آن حضرت را کافر دانسته است.

بهائیان برای اثبات قائمیت مبشر خود، علی‌محمد شیرازی، معروف به باب، به چند روایت استدلال کرده‌اند که مضمون آن‌ها این است: ظهور امام زمان دوازدهم همراه با دین و کتاب جدید است. جواب: 1. هنگام ظهور مردم به قدری از اسلام فاصله می‌گیرند، گویا امام دوازدهم دینی جدید آورده 2. منظور از تجدید دین، احیای دین جدش پیامبر خاتم است.

اعتقاد به امام دوازدهم از اصول عقائد شیعیان است. در بابیت، باب خود را مهدی موعود (عج) خواند و پس از آن در بهائیت، میرزا حسینعلی نوری نیز در نوشته‌های خود، روایات مربوط به مهدی (عج) را به خودش تطبیق داد. اما وقتی ادعای نبوت و خدایی کرد، این عقیده سد راه او قرار گرفته بود، فلذا منکر آن شد و این اعتقاد را از مجعولات شیعه عنوان کرد.

منزل حسینعلی نوری، سرکرده‌ی فرقه‌ی ضاله‌ی بهائیت، صبح یک‌شنبه (12 اردیبهشت 95 ه‍.ش) به دستور مرجع قضائی پلمپ شد. با کمال تأسف به دلیل آشنایی نداشتن مسئولان سازمان‌هایی مانند: میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، اعضای فرقه‌ی استعماری بهائیت قصد داشتند این مکان را به ‌عنوان میراث فرهنگی ثبت کنند که اقدام آن‌ها با شکست مواجه شد.

بهائیان برای انکار وجود امام زمان (علیه‌السلام)، به قول جعفر کذاب تمسک می‌کنند. او ادعا کرده امام شیعیان در سنین کودکی از دنیا رفته. چند اشکال به این ادعا وارد است: از جمله با توجه به روایات متواتری که بر وجود و قیام حجت ابن الحسن‌العسکری (علیه‌السلام) وجود دارد، چگونه ممکن است که ایشان قبل از قیام از دنیا رفته باشد؟

عبدالبهاء که خود تعالیم پدر را بی‌مانند می‌داند، در جاهای دیگری سخن خود را نقض می‌کند و به تازه نبودن آن تعالیم اعتراف می‌کند. مسأله‌ی «تحری حقیقت» نمونه‌ی گویای آن است. وی در جایی می‌نویسد: «اول تعليم حضرت بهاءالله، تحرّي حقيقت است و بايد انسان تحرّي حقيقت كند...» و در جای دیگر اعتراف می‌کند که تعالیم پدرش چندان هم تازگی ندارد.