بر خلاف ادعای علم الهی پیشوایان بهائی، حکم عبدالبهاء در خصوص تعیین جانشین‌های ولی‌امر در بهائیت اشتباه از کار در آمد. بهائیان در جواب آن را تقدیر الهی و بَداء برمی‌شمارند. این در حالیست که بداء در مورد پیش‌بینی آینده استفاده می‌شود نه حکم؛ بعلاوه این توجیه، در حکم تأویلی خواهد بود که عبدالبهاء از آن نهی کرده است.

پیشوایان بهائی تعدیل معیشت را یکی از آموزه‌های بدیع خود معرفی کرده‌اند. این در حالیست که بر خلاف این شعار، خانه‌ی مسکونی که عمده دارایی متوفی به شمار می‌آید را مخصوص فرزند بزرگ پسری کرده‌اند. اما به راستی، بهائیتی که حتی توان ایجاد تعدیل معیشت در نظام خانوادگی خود را ندارد، چگونه می‌تواند ادعای تعدیل معیشت در سطح جهانی داشته باشد؟!

مسئول سیاست حقوق بشری دولت آلمان، ضمن محکومیت محاکمه‌ی چند بهائی، خواستار آزادی فوری 20 بهائی زندانی در یمن شد. این اقدام در حالیست که چند روز قبل، دولت آلمان مجوز فروش مجدد سلاح به رژیم مرتجع و کودک‌کش سعودی را صادر کرده است. اما بی‌تردید، استفاده‌ی ابزاری جهان سلطه از بهائیت، وابستگی و ماهیت ضددینی آن را بر همگان آشکار می‌سازد.

تشکیلات بهائیت در بیانیه‌ای، علّت محاکمه‌ی چند بهائی در کشور یمن را تنها دلایل عقیدتی عنوان کرد. این ادعا در حالیست که سازمان عفو بین الملل، علت محاکمه‌ی این بهائیان را جاسوسی برشمرده است. از طرفی، حتی اگر دلایل عقیدتی و تبلیغی هم علّت مجازات بهائیان یمن باشد، باز هم هیچ توجیهی برای نافرمانی بهائیان از قوانین این کشور باقی نمی‌ماند.

پیامبرخوانده‌ی بهائیت با ادعای احتیاج مردم به مقوله‌ی ربا، حکم به حلّیت این حرام الهی از سوی خدا داده است. این در حالیست که عبدالبهاء در جایی دیگر، خودسرانه از این حلال پدر نهی کرده است! اما مگر عبدالبهاء در بهائیت، مقامی فراتر از مفسّر آیات بهاء دارد که خودسرانه دستور به لغو فرامین پیامبرخوانده‌ی بهائی می‌دهد؟!

پیشوایان بهائیت آموزه‌ی ترک تعصبات را یکی از تعالیم بدیع خود برمی‌شمارند. اما جالب است بدانیم بر خلاف این آموزه‌ی خود، متعصبانه از مسلک خشونت‌طلب علی‌محمد شیرازی دفاع می‌کنند و در عین حال مسلک خود را صلح‌طلب می‌دانند. اما به راستی چگونه می‌توان صلح‌طلب بود و متعصبانه از احکام خشونت‌طلبی دیگران دفاع کرد؟!