در نگاه اَوستا، تخریب خانه‌های مخالفین و ویران نمودن شهرها و آبادی‌هایی که مردمانش با آیین زرتشتی سر سازش ندارند، کرداری نیک شمرده شده است. بر همین اساس پادشاهان ایران باستان همواره بسیاری از شهرهای غیرایرانی و غیرزرتشتی را با خاک یکسان می‌کردند.