فرماندهان ارتش هخامنشی غالباً بی‌سواد بودند. طبیعی است که فرماندهان نظامی به دلیل جایگاه حساس و اینکه سریعاً با مقامات بالادستی و پایین‌دستی مرتبط باشند، و فوراً پیام‌ها را به مقامات برسانند، می‌بایستی سواد خواندن و نوشتن داشته باشند. اما فرماندهان ارتش هخامنشی از این امر ضروری محروم بودند.