بزرگان تصوف خانقاه را مکانی مطهر و مقدس معرفی می‌کنند و در مقابل آن اعتباری برای مسجد قائل نیستند و ارزشی که برای خانقاه قائل‍ند برای مسجد نیستند و مسجد واقعی را دل اهل خانقاه می‌دانند و از شرکت در مساجد اجتناب می‌کنند.