از ویژگی‌های تصوف عاشقانه، "شاهد بازی" است. نخستین کسی که در جهان اسلام به شاهد بازی شهرت داشت و آشکارا به نظربازی می‌پرداخته، ابوحلمان دمشقی بود و پیروان او را حلمانیه خوانده‌اند. پیروان او به تبع بزرگ خود، هرجا جوان زیبا رویی را می‌دیدند، آشکارا در مقابل او سجده می‌کردند. همین مساله از انحرافات برخی از فرقه‌های صوفیه است.