سبیل نماد فرقه اهل حق

  • 1401/07/21 - 15:57
یکی از ویژگی های فرقه اهل حق اهتمام و توجه به نگه داشتن سبیل است که آن را نشانه اهل حق بودن می دانند. ایشان برای بلند نگه داشتن سبیل به سخنان بزرگان و روایاتی در این باب استناد می کنند که این استدلالها سند صحیح شرعی و دلیل دقیق عقلی ندارد.
سبیل نماد فرقه اهل حق

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در آئین اهل حق نگه داشتن سبیل (شارب) از آداب مهم مذهبی و نماد اهل حق و علامت جوانمردی محسوب می شود. بر همین اساس نشانه یک اهل حق آن است که سبیل های بکر و دست نخورده ای داشته باشد. از منظر آموزه های این فرقه تراشیدن یا کوتاه کردن سبیل برای اهل حق، ممنوع و گناهی بزرگ بوده و به منزله خروج از حق و حقیقت تلقی می گردد (1) به سبب مقدس بودن سبیل، تارهای جدا شده از آن را باید در جایی محفوظ نگاه داشت.(2)

اهل حق برای وجوب نگه داشتن سبیل در نوشته های خود دلائلی را ذکر کرده اند، نورعلی الهی در کتاب «برهان الحق» به روایاتی که صراحت در وجوب نگه داشتن شارب ندارد برای تایید این حکم استناد کرده و روایاتی را که برای استحباب کوتاه کردن شارب است را حمل بر تقیه کرده است.(3) در کتاب «دیوان گوره» داشتن سبیل، دستوری از جانب سلطان اسحاق بیان شده و سرپیچی از آن به معنای خروج از دین یاری می باشد(4) برخی از آنان نیز بر این باورند که در جنگ صفین امام علی (علیه السلام) از میان لشکر و خیمه خود با دست قدرتش یک طرف سبیل معاویه را کند و معاویه هم طرف دیگرش را برید و از آن پس یاران  امام علی (علیه السلام) دارای سبیل بلند و یاران معاویه دارای سبیل کوتاه شدند. (5) برخی نیز در این مسئله به جریان غسل بدن شریف و مطهر پیامبر(صلی الله علیه و آله) استناد میکنند که علی (علیه السلام) آب مانده در ناف مبارک پیامبر(صلی الله علیه و آله) را از باب تبرک نوشید و به احترام پیامبر (صلی الله علیه و آله) بعد از آن موی سبیلش را کوتاه نکرد و یا به اعجاز پیامبر(صلی الله علیه و آله) قیچی بر سبیل مولا علی (علیه السلام) کارگر نشد.(6)

بزرگان اهل حق در این مسئله از یک روایت یا قضیه تاریخی استفاده ناقص و نادرستی می کنند و پیروان و مریدان نیز بدون تحقیق و تامل، از این نظرات پیروی می نمایند. جای سوال است که از کجای این روایات فارغ از صحت و سقم آنها برداشت می شود که گذاشتن سبیل واجب و از مقدسات است؟ در ضمن در منابع معتبر دینی، روایاتی در این باب وجود دارد که همگی حکایت از استحباب موکد در کوتاه کردن سبیل و نهی از گذاشتن آن دارند. در پایان باید به بزرگان و مریدان فرقه اهل حق گفت: شما که برای گذاشتن سبیل به روایات و قضایای تاریخی استناد می کنید، چرا به روایات وارده در خصوص سایر احکام شرعی از جمله نماز، روزه، خمس و سایر فروعات و ارکان دینی توجه نمی کنید؟ و دلیل این نگاه گزینشی به منابع و متون معتبر دینی چیست؟

اگرچه حکم وجوب سبیل از جانب اهل حق مستند به دلیل صحیح شرعی و عقلی نیست، اما برخی از پیروان سایر مذاهب با اجبار به زدن سبیل این افراد، ایجاد تنش و حساسیت کرده که تاکنون نمونه هایی از این اتفاقات غیر منطقی که تبعات سیاسی و اجتماعی نامناسبی داشته را شاهد بودیم که لازم است از برخوردهای غیر منطقی با سایر فرق پرهیز شود.

 پی نوشت:

(1). دیوان گوره، سیدمحمدحسینی، باغ نی، کرمانشاه، 1382، ص707

(2). گنجینه یاری، نیک نژاد کاظم ، گنجينه‌، ص۱۲۳

(3). برهان الحق، نورعلی الهی، انتشارات جیحون، 1373، ص165 - 171

(4). دیوان گوره، سیدمحمدحسینی، باغ نی، کرمانشاه، 1382، ص707

(5). بررسی تحلیلی فرقه اهل حق، سیدحسین حسینی، ذکری،1397، ص517

(6). بررسی تحلیلی فرقه اهل حق، ص 516

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.