گذری بر جریان «جمعیت امام علی»
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شارمین میمندینژاد مؤسس جمعیت امام علی (ع)، متولد ۱۳۵۰ تهران، و فرزند محمدحسین میمندینژاد میباشد.[1] شارمین در سال ۱۳۷۰ در رشته هنرهای نمایشی دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. او در رشته ادبیات نمایشی در مقطع فوقلیسانس همان دانشگاه ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۷۷ فارغالتحصیل شد. شارمین اولین فعالیت جدی خود در نویسندگی و کارگردانی را با نمایش مهرگیاه آغاز کرد که مورد توجه منتقدان قرار گرفت. این نمایش به مدت ۴۵ روز در تالار چهارسوی تئاتر شهر بر روی صحنه رفت. وی از سال ۱۳۷۵، دورهها و کلاسهایی تحت عنوان «رهیافتی به درون» را در برخی دانشگاههای مطرح آغاز کرد و در ۱۳۷۸، جمعیت دانشجویی امام علی را با کمک شرکتکنندگان در این دورهها تأسیس کرد. این جمعیت خود را اینگونه معرفی میکند:
جمعیت امام علی (ع) دارای شماره ثبت ۱۹۰۶۱ و مجوز فعالیت از وزارت کشور میباشد. همچنین این سازمان مردمنهاد از سال ۲۰۱۰ دارای مقام مشورتی در شورای امور اجتماعی – اقتصادی سازمان ملل متحد است. جامعه هدف خدمات امدادی جمعیت را کودکان و زنان آسیبدیده یا در معرض آسیب که اغلب ساکن محلههای حاشیه و معضل خیز هستند، تشکیل میدهند. تمام اعضای جمعیت امام علی بهصورت داوطلبانه و رایگان فعالیت میکنند و کلیه هزینهها و برنامههای جمعیت از محل کمکهای مردمی تامین میشود.
فعالیت جدی شارمین میمندینژاد در زمینۀ ترویج معنویتهای کاذب و یکی از نقاط مشکوک در زندگی او، آن است که وی از سال ۱۳۷۵ در حالی که ۲۵ سال بیشتر نداشت، دورهها و کلاسهایی تحت عنوان «رهیافتی به درون» را در برخی دانشگاههای مطرح از جمله دانشگاه صنعتی شریف و… آغاز میکند که نشانگر روابط و نفوذ بالای وی میباشد؛ نفوذی که شاید میراثی است که از پدرش برای وی باقی مانده است. (پیرامون پدر وی در ادامه مطالبی خواهد آمد.) این کلاسها پایه و اساسی شد برای شکلگیری «جمعیت امام علی (ع)» توسط شاگردان نخستین دورۀ آن، و به وجود آمدن بسیاری طرحها و حرکتهای اجتماعی که اعضای این جمعیت آغازگر آن بودند.
به گفتۀ یکی از اعضای این جمعیت، «رهیافت یعنی یافتن یک راه؛ و رهیافتی به درون، یافتن یک راه به درون جهان انسان بودن خویش.»
میمندی نژاد در این کلاسها که بهصورت ترم به ترم برگزار میکرد، به مباحثی همچون موارد زیر میپرداخت:
ناخودآگاه فردی و جمعی، روشهای درمانی NLP (Neural Linguistic Planning) کیهانشناسی: اصل و مبدأ جهان از نظر علم و دین، مدیتیشن، تی ام، ریلکسیشن (تن آرامی)، یوگا، تاریخ ادیان، تاریخ تمدن بشری، فیزیک (کوانتوم، جهان هولوگرافیک، جهانهای موازی و…)، روند زیستشناختی تکامل انسان و طبیعت، اسطورهشناسی، زبانشناسی، فیزیولوژی مغز انسان، خودشناسی و فلسفه زندگی بشری، مباحث اساسی روانشناسی و روانکاوی (نظریات فروید، یونگ، اریکسون، فروم، برن و…)، نحوۀ ارتباط مؤثر و فعالیت مددکاری با کودکان آسیبدیده در محلههای غربت، جامعهشناسی (با رویکرد بررسی فرهنگ حاشیهنشینی و مفاهیم فرهنگ غربت، واکاوی آیینها و مناسک دینی و ملّی با رویکرد اجتماعی)، وظیفه انسان در برابر جامعه خویش؛ تطبیق ادیان و بررسی کتب آسمانی، آگاهی و مراحل سیر تکامل آن (آگاهی شکمی و تناسلی، خوردن و خورده نشدن و…)، شکار و شکارگری، خدای پدر، بررسی اقوام مختلف و ادیان آنها (مادها، اینکاها، آشوریها، اقوام ساکن بینالنهرین و….)، شخصیت شناسی، فراروان شناسی، نظریات فیزیک در خصوص چیستی جهان، خودشناسی، مباحث پزشکی کهن (طب چینی، هندی، آیورودا و…) هیپنوتیزم و خودهیپنوتیزم و در نهایت دگرخواهی و…
بخشی از مباحث فوق، آموزههایی است که در معنویت های نوپدید مطرح میشود. نمونههایی از نمود خارجی این آموزشها را در بیانیۀ طرح کوچه گردان عاشق در شب قدر سال ۱۳۹۵ میتوان یافت. مثلاً در بند شماره دو این بیانیه آمده است: «پیمان میبندیم که به اصل طلایی همۀ ادیان پایبند باشیم و هر آنچه که بر خود نمیپسندیم، بر دیگری نیز نپسندیم.»
این اصل در آموزههای اسلام نیز وجود دارد و مورد تاکید است و در نگاهی گزارهای کاملاً مقبول است، ولی امروزه توسط بسیاری از جریانهای معنویت خواهِ هماهنگ با نظام سلطه، به شیوۀ ناصحیحی تفسیر میشود و نوعی تقلیل گرایی در امر دینداری صورت میپذیرد. در سایر بندها نیز با کمرنگ کردن ارزشهای والای دین اسلام، تنها به مفاهیمی همچون عشق، حقیقت، انسانیت و … اشاره میشود.
در مورد تخلفات و انحرافات این گروه، زهرا عابدینی معاون سازمان امور اجتماعی کشور تصریح کرد: عمدۀ کلاسهای دینی و مذهبی این جمعیت گاهی تحت عنوان رهیافتی به درون توسط رئیس هیئتامنای این جمعیت؛ یعنی آقای شارمین میمندینژاد برگزار میشده است. این کلاسها عموماً در ضدیت با ارزشهای اسلامی و دینی و برخلاف موضوع اساسنامه جمعیت مبتنی بر ترویج سیره امام علی (ع) و اهلبیت بوده است که اسناد این تخلفات به طور واضح و شفاف موجود است و همه اینها را بهصورت مکتوب و فیلم و کلیپ در اختیار مراجع قضایی قرار دادهایم.
معاون مشارکتهای مردمی سازمان امور اجتماعی کشور میافزاید: «در کلاسهای رهیافتی به درون که عموماً با حضور جوانان تشکیل میشده، ارزشهای دینی به طور مستقیم مورد هدف واقع شده و همچنین تمسخر و اهانت جدی به اهلبیت و مقدسات و مناسک و اسطورههای ملّی و مراجع عظام صورتگرفته است. آقای شارمین میمندینژاد صحبتهایی داشتهاند که مدارک آنها موجود است.»
به گزارش مرکز پژوهشهای کیهان، شارمین میمندینژاد بیهیچ واهمهای حدیث جعل میکند؛ بدون کمترین سواد و مطالعات رجالی و کلامی و حدیثی، دست در احادیث اهلبیت (علیهمالسلام) میبرد و پس از آن میگوید: «…میدانی، کاری ندارد، کل حدیث که تکان نخورده، یک کلمه جابهجا شده که به کسی هم برنمیخورد. […] حال حدیث قدسی ساختیم و به امام بستیم، باشد. ایراد ندارد!» او بدون معلومات حوزوی و صرفاً با مدرک کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی یکی دیگر از احادیث ائمه (علیهمالسلام) را نقد میکند و مینویسد: «حدیث در معنی و مفهوم لنگ میزند و نه به درد جامعهشناسی میخورد و نه عقل را خوش میآید و نه فطرت را.» کار او به جایی میرسد که در روز پنجشنبه، ۸ فروردین ۱۳۸۷ ضمن تعریف خاطرهای ادعای مکاشفه میکند و مدعی میشود روح امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در کالبدش حلول کرده و در ادامه مینویسد: «… از خانه قدیمی، مست بیرون زدم تا به خانه رسیدم؛ قلبم داشت کنده میشد و در دهانم میآمد. پیش خود گفتم ماهواره را روشن کنم و در کانالها بگردم تا شاید در هیزگری بتوانم اندکی جانم را به کثافت بکشم تا او [امیرالمؤمنین (علیهالسلام)] از قفسه تن و روح من که طاقت وجود او را نداشت، بیرون رود.» او حتی در جلسات عمومی نیز ادعای مشاهده امیرالمؤمنین (علیهالسلام) را میکند و کار را به جایی رسانده که سرِخود مناسک عبادی، وضع و ابداع کرده است!
اینها همه گوشهای از عقاید، انحرافات و عملکرد تشکّلی خیّر موسوم به جمعیت امام علی (علیهالسلام) میباشد که از سال ۱۳۷۸ تاکنون در کشور عزیز ایران مشغول فعالیت و ترویج عقاید باطل و غیرواقعی هستند.[2]
پینوشت:
[1]. محمدحسین میمندینژاد، متولد کرمان، رئیس پیشین دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و از شخصیتهای سرشناس دهههای ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ و از فعالان سیاسی و عضو انجمنهای فراماسونری در قبل از انقلاب بوده است. محمدحسین میمندینژاد پیش از انقلاب اسلامی به نشر افکار ضد دین و التقاطی خود در نشریه رنگینکمان میپرداخت و آشکارا ضمن توهین به مقدسات و ائمه معصومین(ع)، وقایع تاریخی و مذهبی شیعیان نظیر واقعه غدیر را زیر سؤال میبرد. اسناد خیانت و وابستگی محمدحسین میمندینژاد، سال ۱۳۷۹ در قالب کتابی با عنوان «مجله رنگینکمان نو به روایت اسناد ساواک» توسط مرکز بررسی اسناد تاریخی منتشر شده است.
[2]. بهداشت معنوی
افزودن نظر جدید