پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- یکی از محورهای مبارزاتی حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) مقابله ایشان با بدعت و بدعت‌گزاران بود. از مصادیق مهمی که پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آن برخورد جدی کردند ماجرای مسجد ضرار بود که قرآن درباره آن می‌فرماید: «و آنهايى كه مسجدى اختيار كردند كه مايه زيان و كفر و پراكندگى ميان مؤمنان است...»[توبه/107] یکی از نیات کسانی که مسجد ضرار را بنا کردند اختلاف و پراکندگی میان امت اسلامی بود که پیامبر به شدت با آنها برخورد کردند. گروه دیگری که حضرت رسول خطر آنها را به مسلمین گوشزد کردند، صوفیه بود. ایشان درباره صوفیه فرمودند: «لاتقوم الساعه علي امتي حتي يقوم قوم من امتي اسمهم الصوفيه ليسوا مني و انهم يحلقون للذکر و يرفعون اصواتهم يظنون انهم علي طريقتي بل هم اضل من الکفار و هم اهل النار لهم شهيق الحمار.[سفينه البحار، ج 2، ص 58] روز قيامت بر امتم بر پا نشود تا آنکه قومي از امت من به نام صوفيه برخيزند. آنها از من نيستند و بهره‌اي از دين ندارند و آنها براي ذکر دور هم حلقه مي‌زنند و صداهاي خود را بلند مي‌کنند به گمان اينکه بر طريقت و راه من هستند؛ در حالي که آنان از کافران نيز گمراه‌تر و اهل آتش‌اند و صدايي دارند مانند عرعر الاغ.» درنتیجه می‌بینیم با اینکه صوفیه هنوز بصورت رسمی حضور پیدا نکرده‌اند، پیامبر خطر آنها را به مسلمین گوشزد کرده و مردم را از این قوم برحذر می‌دارد و تفاوتی بین بدعت‌گذاران مسجد و سایر کسانی‌که به نحوی دین اسلام را به سوی بیراهه می‌کشند، نمی‌نهد.

پی‌نوشت:
محدث قمی، سفينه البحار، فرهانی، تهران، ج 2، ص 58؛ علامه خويي، شرح نهج البلاغه، ج 14، ص 3