تکفیر مسلمانان مخالف سنت پیامبر اکرم
با مطالعه روایات نبی گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) پیمیبریم که تکفیر مسلمانان، مخالف روایات نبوی میباشد و هیچ مدرک عقلی و شرعی ندارد و نباید بهراحتی مسلمانان را تکفیر کرده و با آبرو و حیثیت آنان بازی کرد. بهعنوان نمونه عبدالله بن عمر از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: در مورد کسانیکه «لا إله إلّا الله» گفتهاند، احتیاط کنید. کسی که گوینده «لا إله إلّا الله» را تکفیر کند، از ایمان دور شده و به کفر نزدیکتر گردیده است.[المعجم الکبیر، ج12، ص211] وی در روایت دیگری از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل میکند که آن حضرت فرمود: هر مسلمانی مسلمان دیگری را به کفر متهم سازد، اگر او کافر نباشد، خود گوینده کافر میگردد.[کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، ج3، ص635]
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با مطالعه روایات نبی گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) پیمیبریم که تکفیر مسلمانان، مخالف روایات نبوی میباشد و هیچ مدرک عقلی و شرعی ندارد و نباید بهراحتی مسلمانان را تکفیر کرده و با آبرو و حیثیت آنان بازی کرد. در ادامه به برخی از روایاتی که در معتبرترین کتابهای روایی اهلسنت آمده، اشاره میشود.
الف) حضرت علی (علیه السّلام) و جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کردهاند که فرمود: کسی را که «لا إله إلّا الله» میگوید، بهخاطر گناهی تکفیر نکنید و او را به شرک متهم ننمایید.[1]
ب) عایشه میگوید: از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله و سلم) شنیدم که فرمود: هیچیک از اهل قبله را بهخاطر گناه تکفیر نکنید، اگر چه گناهان بزرگ انجام داده باشد.[2]
ج) عبدالله بن عمر از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: در مورد کسانیکه «لا إله إلّا الله» گفتهاند، احتیاط کنید. کسیکه گوینده «لا إله إلّا الله» را تکفیر کند، از ایمان دور شده و به کفر نزدیکتر گردیده است.[3] وی در روایت دیگری از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل میکند که آن حضرت فرمود: هر مسلمانی مسلمان دیگری را به کفر متهم سازد، اگر او کافر نباشد، خود گوینده کافر میگردد.[4]
د) محمد بن اسماعیل بخاری از ابوذر نقل میکند که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدم که فرمود: اگر کسی فردی را به گناه و یا کفر متهم کند و آن فرد اهل گناه و کفر نباشد، آن گناه و کفر به خود گوینده برمیگردد.[5]
پینوشت:
[1]. مجمع الزوائد و منبع الفوائد، هیثمی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج1، ص106.
[2]. همان، ص107.
[3]. المعجم الکبیر، طبرانی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج12، ص211.
[4]. کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، متقی هندی، مؤسسة الرسالة، بیروت، ج3، ص635.
[5]. الجامع الصحیح معروف به صحیح بخاری، بخاری، دار المعرفة، بیروت، ج4، ص57.
افزودن نظر جدید