پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب _ بت‏‌پرستان قديم هند ادعا مى‏‌كردند «كرشنا» پسر خدا بوده و از لاهوت خدا نازل‌شده و خود را محكوم به دار كرده و به دار آويخته شده تا فداى مردم و كفاره گناهان آن‌ها باشد و آن‌ها را از عذاب گناهانشان رهايى بخشد. كرشنا در زبان انگليسى، كريس (christ) تلفظ می‌شود و به معناى مسيح است.

دوان در كتاب «خرافات تورات و اديان نظير آن» نوشته است: «بزرگ‌ترین و معروف‏‌ترين عبادت لاهوتيان هند، تثليث است و اين تعليم را به زبان بومى خود ترى مورتى مى‏‌گويند كه در لغت سانسكريت به معنای اقنوم‌های سه‌گانه است؛ و اين سه اقنوم عبارت‌اند از: 1- برهما، 2- فشنو، 3- سيفا (كرشنا). اين سه مورد، در عين اينكه سه اقنوم‌اند، يكی هستند و این‌یک چيز، همان معبود واحد است. هنديان به‌عنوان رمز، اقنوم سوم را به شكل كبوتر مى‏‌كشند.» [1]

با مطالعه اين مطلب، اولين چيزی كه به ذهن هر خواننده‌ای می‌رسد اين است كه آموزه‌ی خرافی «تثليث» در مسيحيت نيز از همين اعتقاد بت‌پرستان هندی گرفته‌شده است، زيرا در تمام موارد (به‌جز اسامی) کاملاً به هم شباهت دارند، خدای مسيحيان هم سه اقنوم دارد: پدر؛ پسر؛ روح‌القدس. كرشنا هم در زبان انگليسی كريس تلفظ می‌شود كه همان مسيح است؛ و مسيح را به‌صورت رمزآلود می‌دانند. به تعبير روشن‌تر، مسيحيان در اعتقاد به «تثليث» پای خود را جای پای بت‌پرستان هندی گذاشته‌اند و هيچ را کم‌وزیاد نکرده‌اند. البته اگر ادعا كنند، عقيده تثليث در هند، از مسيحيت گرفته‌شده است، اما طبق شواهد تاریخی، تثليث در عقيده بت‌پرستان هندی مربوط به سال‌ها قبل از ميلاد مسيح است. [2]

پی‌نوشت:

[1]. دوان، خرافات تورات و اديان نظير آن، به نقل از تفسير الميزان، ج 3، ص 491.
[2]. جان بی ناس، تاريخ جامع اديان، نشر پيروز،  تهران، 1345 ش، ص 147.
منبع: الميزان، علامه طباطبائی، ترجمه موسوى، دفتر انتشارات اسلامى، قم، 1374 ش، ج‏3، ص 491.