اما در ادامه پرحرفی ها عرض کنم که مکتب طاهری چندان هم بومی به نظر نمی رسید و خودش هم تسلطی به متن های کلاسیک کهن و ادبی عرفان سنتی ایران نداشت . بیشتر شبیه مکاتبی بود که متعلق به قومیت های مختلف آمریکای لاتین هستند و در دهه شصت موج ترجمه های آنها به ایران رسید مثل کارلوس کاستاندا که در آن هم تاکید زیادی بر کوتاه کردن راه طریقت و یک شبه عارف کامل شدن توسط معجزات استاد !( فلان پیرمرد بیسواد معتاد به قارچ های توهم زا یا پیوتل ) شده است . دقیقا برعکس مکاتب ایرانی همگی بر سیروسلوک تا آخرین لحظه عمر و سالهای طولانی برای مرحله دارند و این حرف بایزید را حتما شنیده اید که می گوید سالها آهنگر نفس خویش بودم و....از همه اینها گذشته رشد معنوی چیزی نیست که بشود فشرده و سریع انتقال داد . رشد معنوی که هیچ اگر من به شما بگویم یک شبه فوتبالیست می شوید قطعا به عقل من شک خواهید کرد تا چه برسد به عرفان و رشد به مراحل بالای معنوی و....همان حکایت همیشگی مدعی و..دست غیبی که بر سینه نامحرم می خورد بدون استثنا..