با سلام و درود بر شما بر متن مقاله ی شما صدالبته نقد وارد هست. - بختیاری , یک نام جدید هست و تا آنجایی که قابل رد یابی تاریخی هست از قرن هشتم به بعد رایج شده و به مرور زمان عمومیت یافته . - این نام ( بختیاری ) بیشتر به یک نام اتحادیه ی عشایری نزدیک هست تا یک نام خاص برای یک قوم خاص - بهتر هست که این نام را به عنوان نامی که بر روی یک اتحادیه از ایلات و طوایف و تیره های مختلف که در یک منطقه ی مشخص دارای مناطق سرحدی و گرمسیری بوده اند ولی دارای خاستگاه های مشترک نیستند بگذاریم . حتی تقسیمات چهارلنگ و هفت لنگ را اگر در متون تاریخی دنبال کنیم از عصر صفویه به آنطرف تر نمیرود . که بنا بر احتمال برتر مبنای مالیاتی داشته و در پشت این احتمال برتر سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن هم نقش بازی کرده است . - اینکه سوال بکنیم : بختیاری ها کی هستند از لحاظ منطقی و به خاطر اینکه سابقه ی این نام از قرن هشتم آنسوتر نمیرود , سوال درستی نیست . چون اصالت پرسش را بر روی یک نام گذاشته ایم که سابقه ی کهنی ندارد . یک پژوهشگر خبره حتی در نوع سوال مطرح کردن هم دقت می کند . به هر حال دیرینگی مردمی که با نام بختیاری شهرت یافته اند بیشتر از نامی هست که بر روی آن مردم گذاشته اند . چس بجای اینکه بپرسیم بختیاریها چه کسانی هستند ؟ و اصالت پرسش را به نام بختیاری بدهیم , بهتر است بپرسیم که : کدام مردم ( یا کدام ترکیب جمعیتی ) بختیاری نامیده شده اند ؟؟ الان پرسش ما منطقی تر شد . چون دیرینگی مردم بیشتر از دیرینگی نامی هست که در یک برهه ی زمانی به آنها سنجاق شده . سوال : کدام ترکیب جمعیتی بنام بختیاری شناخته شده است ؟؟؟ من شخصن معتقدم که یک ترکیب ناهمگون جمعیتی در یک برهه ی زمانی به بعد با نام "بختیاری" معرفی شده است . حمدالله مستوفی به طوایفی اشاره میکند که از جبل السماق شام به زاگرس مرکزی وارد شدند که بعدها شاهد ظهور اتابکان لر در منطقه هستیم . بعضی از این طوایف مثل راکی ها و آسترکی ها و غیره الان داخل اتحادیه ی بختیاری هستند که خیلی بعدتر شکل گرفته . برخی طوایف عرب مثل عقیلی هم تاریخ به حضور و ظهور آنها در منطقه استناد دارد هم وارد اتحادیه بختیاری شدند . بعد از اینکه اتابکان لر با حمایت اتابکان فارس صاحب قدرت شدند قومی بنام شول و منطقه ای بنام شولستان را که بین آندو بودند را تصرف کردند و نفوذ خود را بر آنها تحمیل کردند . اینکه شول ها چه شدند . ما نمیدانیم . ولی میدانیم که سرزمین آنها بین اتابکان لر و اتابکان فارس تقسیم شد . ولی احتمال به یقین هست که طوایفی از شول هم تن به اقتدار اتابکان لر و فارس داده و در منطقه مانده اند و بعدها در اتحادیه ی بختیاری به بقای خود ادامه داده باشند . و اما خیلی قبل تر , قبل از اینکه اتابکان فارس و اتابکان لر نام و آوازه ای داشته باشند . در زمانی که اعراب به ایران حمله کردند منطقه ای به گستردگی فارس قدیم به ( کردان پارس) تعلق داشت . کردان پارس , زُبده ی لشکریان ساسانی بودند . اردشیر بابکان از دل شبانکاره ها که اتحادیه ی کوچکی در میان کردان پارس بود برخاسته بود و با حمایت تمام کردان پارس توانست اشکانیان را از قدرت ساقط . سلسله ی ساسانیان را پی افکند . بعد از سقوط ساسانیان , بزرگترین و طولانی ترین نبردها بین اعراب مهاجم و کردان پارس شکل گرفت . که بیش از یک قرن ادامه داشت و در نهایت به خاطر تحلیل رفتن قدرت کردان پارس و گسیل ممتد قشون های تازه نفس از دربار خلافت اسلامی سرزمین آنها اشغال و کردان پراکنده شدند . من خودم اصالتن از قبیله ی شهرویان و از کردان پارس هستم . متاسفانه از آن سی و دو قبیله ی بزرگ کردان پارس که استخری و دیگر مورخان اولیه ی قرون اسلامی یاد کرده اند تنها قبیله ی شهرویان هستند که در منطقه باقی مانده اند و قسمتی از آنها به شاخه ی هفت لنگ و قسمتی به شاخه ی چهارلنگ ملحق شده و قسمتی اصلن وارد اتحادیه ی بختیاری نشده . و قسمتی وارد ایل طیبی در کهگیلویه و بویر احمد شده و الباقی در مناطق مختلفی از ایران پراکنده شده اند . تا اینجای کار مشخص شد که طوایفی از کردان جبل السماق شام( برای مثال : راکی ها و آسترکی ها و ...) + طوایفی از عرب (برای مثال عقیلی و .. ) طوایفی از کردان چارس ( برای مثال : شهرویان ) در میان ترکیب جمعیتی ای قرار گرفته اند که با نام بختیاری از قرن هشتم تا اکنون معرف آن بوده است . بعد از حمله ی مغول ها طوایفی از مغول هم به خاطر مراتع خوب زاگرس میانی در منطقه ماندند و به مرور زمان در فرهنگ و زبان مردم منطقه ذوب شدند . قسمتی از آنها داخل اتحادیه ی بختیاری هنوزم هستند . بعد از حمله ی اسکندر به ایران هخامنشی گروهی از یونایان در زاگرس مرکزی ماندند و آنها هم به مرور زمان در فرهنگ و زبان مردم منطقه ذوب شدند . و به احتمال زیاد از میان قبایل باستانی عیلامی و گوتی + قبایلی از شولها + قبایلی از ماد در میان ترکیب جمعیتی آنچه با نام بختیاری شهرت یافته حضور دارند . ( البته قومی که با نام کرد امروزه می شناسیم در اصل قسمتی از کردان ماد هستند یعنی قسمتی از کوچندگان قوم ماد . و منظور از کردان پارس , کوچندگان قوم پارس می باشد ) میخواهم بگویم که امروزه برای رسیدن به پاسخ درست خیلی از پرسشها ما نیاز شدید به پژوهش های مردمشناسی داریم . تا این پژوهش ها در مورد تمام ایلات و طوایف و تیره ها صورت نگیرد , مطرح کردن هر مطلب بدون پشتوانه فقط ایجاد تنش خواهد کرد . الان بیشتر تمرکز ما روی ترکیب جمعیتی آنچه بنام بختیاری شناسنامه خورده بوده است . خود منطقه ی لرستان و کهگیلویه و بوبر احمد روی تک تک تیره ها باید پژوهش مردمشناسی بشود . چون خیلی از طوایف شناسنامه دار باستانی در طول تاریخ برای بقای خود وارد حوزه های ایلات دیگر شده اند و تن به قدرت سیاسی و نفوذ منطقه ای آنها داده اند تا از مراتع منطقه سهم سرحد گرمسیری داشته باشند . تهاجمات خارجی و مالیات های سنگین و بیماریهای هولناک و خشکسالی ها و صدها عامل ریز و درشت دیگر در طول تاریخ ایران باعث مهاجرت های پی در پی و بده بستان قدرت عشیره ای و فرار و یا الحاق به ایلات بزرگتر شده است . بخصوص در زمان تیموریان و در زمان قاجاریه بیشترین پراکندگی و فروپاشی ایلات را در ایران شاهد هستیم .