بَابٌ فِيهِ نُكَتٌ وَ نُتَفٌ مِنَ التَّنْزِيلِ فِي الْوَلَايَةِ

شرح :
مـرحـوم كـليـنـى در ايـن باب 92 روايت ذكر ميكند كه مربوط به آيات قرآن كريم است ، در مورد تاءويل به ولايت ائمه عليهم السلام ، آيات مزبور هر يك از نظر تفسير و معنى ظاهر مـفـادش غـيـر از آنچيزيست كه در اين روايات تاءويل شده است ، ولى چنانچه بارها تذكر داده ايـم مـقـام تاءويل و معنى باطنى قرآن غير از تفسير و معنى ظاهرى آنست ، در عين اينكه هـر دو مـعـنـى و گاهى هفتاد معنى از يك آيه استفاده ميشود ولى تفسير و معنى ظاهرى آيات ، بـراى اسـتـفـاده عـمـوم مـردم اسـت . و تـاءويـل و باطنش ‍ بايد از منابع وحى و زبان ائمه مـعـصـومـيـن عليهم السلام اخذ شود و كسى را حق تصرف و مداخله در آن ناحيه نيست ، زيرا تـاءويـل آيـات شـريـفـه از مـرز نـصـوص و ظواهر اءلفاظ مقامى عاليتر دارد و مخصوص كسانيست كه قرآن در خانه آنها نازل شده و ماءمور به تبليغ آن گشته اند. و چون روايات اين بـاب از نـظـر تاءويل آيات شريفه بيان ميشود، ما هم در ترجمه و توضيح از همان نظر پـيـروى كـرده و تـفـسـيـر و مـعـنـى ظـاهـرى آيـات را بـه كـتـب تـفـاسـيـر مـحـول مـى كـنـيـم ، مـگـر در بـعـضـى از مـوارد كـه فـهـم تاءويل مربوط به تفسير باشد.