حدیث شماره 68
68- الْحـُسـَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ سَهْلٍ عَنِ الْقـَاسـِمِ بـْنِ عـُرْوَةَ عـَنْ أَبـِى السَّفـَاتـِجِ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع فِى قَوْلِهِ تَعَالَى فـَلَمـّا رَأَوْهُ زُلْفـَةً سـِيـئَتْ وُجـُوهُ الَّذِيـنَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هذَا الَّذِى كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ قَالَ هَذِهِ نـَزَلَتْ فـِى أَمـِيـرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَصْحَابِهِ الَّذِينَ عَمِلُوا مَا عَمِلُوا يَرَوْنَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع فِى أَغـْبـَطِ الْأَمـَاكـِنِ لَهـُمْ فـَيـُسـِى ءُ وُجـُوهـَهـُمْ وَ يـُقـَالُ لَهـُمْ هذَا الَّذِى كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ الَّذِى انْتَحَلْتُمِ اسْمَهُ
اصول كافى جلد 2 صفحه 298 روايت 68
ترجمه روايت شريفه :
امـام بـاقر عليه السلام درباره قول خداى تعالى : (((و چون عذاب را نزديك بينند، چهره كـافـران زشت و بدريخت شود و به آنها گويند: اين همانست كه آن را طلب مى كرديد 27 سـروه 67 ـ))) فـرمـود: ايـن آيـه دربـاره امـيـرالمـؤمـنـيـن و آن اصـحـابـش نـازل شـده كـه كـردنـد آنـچـه كـردنـد (مـانـنـد طـلحـه و زبـيـر و خـوارج و امثال آنها) آنها (در قيامت ) مى بينند كه اميرالمؤ منين در مقامى ست كه همه بحالش غبطه مى بـرنـد، پـس چـهره هاى ايشان زشت شود و به آنها گفته شود (((اين همانست كه آن را مى خواستيد))) همان كسى كه نامش را بخود مى بستيد (يعنى لقب اميرالمؤمنين كه مختص به او بود به خود مى بستيد).
شرح :
بيشتر تفاسير مقصود از ضمير در كلمه راءوه را عذاب دانسته اند چنانكه در ترجمه بيان كرديم ولى طبق تفسيرى كه از اعمش نقل شده و در اين روايت هم بيان شد، مقصود از آن مقام قرب على بن ابيطالب عليه السلام است .