پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ رسانه[1]و نقش آن در فرهنگ سازی و ارزش سازی آن بی بدیل می‌باشد. در عصر ما رسانه است که بیان می‌کند مخاطب چه چیزی را ارزش بداند و چه چیزی را غیر ارزش تلقی کند. نحوه تعامل و برخورد با موضوعات را هم به مخاطب آموزش می‌دهد. در اهمیت رسانه باید به یک مقدمه اشاره کنیم: در طول اعصار گذشته وقتی یک پیامبری مبعوث می‌شد معجزه او متناسب با فضای فرهنگی، علمی و... همان عصر بود. مثلاً در زمان حضرت موسی (علیه السلام) سحر و جادوگری مهارت غالب و سرآمد سایر علوم بود و عصای حضرت موسی شکننده این سحره گشت. در عصر حضرت عیسی (علیه السلام) علم پزشکی و طبابت فَن و مهارت غالب بود، لذا حضرت عیسی(علیه السلام) به اذن الهی مرده زنده کرد و کور را شفا داد تا حجت بر مردم  تمام شود. در عصر پیامبر اسلام[صلی الله علیه و آله) شعر و خطابه و سخن پردازی مهارت و فن غالب مردم بود، لذا  می بینیم قرآن مجید بر همان روش و سبک غالب مردم آمده است. در عصر حاضر هم رسانه به معنای عام، فَن و مهارت غالب می‌باشد و اگر قرار بود پیامبری نازل شود به احتمال قوی معجزه او در این حیطه خواهد بود. شاید «صِیحه آسمانی» که از علائم حتمی ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی) شمرده شده است در همین فضای و با ابزار رسانه باشد کما اینکه بعضی اساتید مهدویت بر این مطلب اذعان دارند.

گروه بی تی اس و سایر گروه‌های کی‌پاپ و انیمیشن و... مبلغ همجنس گرایی و... بین مخاطبان خود هستند. برخی مشاوران و روانشناسان از مراجعینی می‌گویند که تحت تاثیر این گروه‌ها دچار گرایشات همجنس‌گرایی شده اند و خانواده‌هایشان آنان را برای درمان آورده اند، ولی خود آسیب‌دیدگان علاقه‌مند به این جلسات مشاوره نیستند.  چون این ناهنجاری را در رسانه ناهنجاری نمی‌بینند و نظر رسانه را ترجیح می‌دهند، علت این است که رسانه نقش تغییر معنا و ارزش را در ماهیت خود دارد. ذهن انسان عموماً وقتی با مفاهیم ارائه شده در یک رسانه مواجه می‌شود آن را بدون پیش فرض و عدم بدبینی می‌پذیرد. خودآگاه انسان فریب خورده و اجازه ورود مفاهیم داخل رسانه به مغز را می‌دهد؛ آنگاه این مفاهیم در ناخودآگاه پردازش و ذخیره می‌شود و در دراز مدت تبدیل به یک باور قطعی شده، یا یک عقیده قطعی را به تشکیک می اندازد. نکته اینجا است که فضای مجازی دائم مباحث غیر اخلاقی را در جلوی چشم مخاطبان به‌ویژه نوجوانان می‌آورد و عادی سازی ناهنجاری ها را محقق می‌کند. نوجوانان به علت عدم تثبیت نقش و هویت شخصیتی بیشترین آسیب را می‌بینند.

 نوجوانان با گرایش همجنس، همچنین در میان بسیاری از همسالان خود هم این امر را پذیرفته شده، دیده اند، لذا خود را بیمار نمی‌دانند، لذا امید به درمان آنان بسیار کم است. یکی از روانشناسان با سابقه بیان داشت که یکی از مراجعین او در همین رابطه گفته است که: «می‌داند که باید با جنس مخالف ازدواج کند و این امر را هم می‌خواهد ولی مسئله این است که هیچ حس و علاقه‌ای به جنس مخالف ندارد.» عمده شروع این ناهنجاری ها در مقطعی اتفاق می‌افتد که کودک تازه دارد متوجه مسائل جنسی شده و به بلوغ می‌رسد و در این مقطع باید کودک به شدت مراقبت شود تا این نوع میل در او به صورت طبیعی ایجاد و رشد شود. اما در کمال تأسف مشاهده می‌کنیم که در این سن، کودکان بسیاری از فن های کی‌پاپ هستند و از طریق رسانه جلوی رشد طبیعی میل جنسی گرفته و گرایشات هنجنس گرائی در آنان ایجاد می‌شود. در بسیاری از موارد، رسانه‌های اجتماعی از روش‌های غیرانسانی و غیراصولی برای تأثیرگذاری بر ذهن مخاطب استفاده می‌کنند. رسانه‌ها باعث می‌شوند که مردم از قدرت قضاوت خود بهره نبرند و رفتارهای واکنشی و هیجانی نشان دهند. رسانه‌ها در حال نابودی روانی کودکان و نوجوانان ما هستند و متاسفانه برنامه جامعی برای مقابله و کنترل این امر نداریم.

پی‌نوشت:
[1]. رسانه می‌تواند یک ویدئو، برنامه تلویزیونی، رادیو، روزنامه، اپلیکیشن، وبلاگ، پوستر تبلیغاتی و حتی یک پیامک باشد. همین صفحه‌ای که الان در حال خواندن آن هستید هم یک رسانه به حساب می‌آید. پس به‌طور کلی، هر کانالی که برای انتقال اطلاعات و ارتباط با مخاطبان استفاده شود، یکی از انواع رسانه است.

محمد جواد نصیری