پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اصطلاح تشیع انگلیسی و شیعه لندنی مدتی است به کتاب ادبیات دشمن شناسی راه پیدا کرده است و رویکرد انحرافی این گروه افراطی و غالی مورد بحث قرار گرفته است. این اصطلاح بارها در فرمایشات مقام معظم رهبری (مد‌ظله‌العالی) مطرح و مورد تحلیل قرار گرفته و معظم له آن را در کنار اسلام آمریکایی قرار دادند؛ یعنی نوعی از اسلام که امام خمینی (رحمةالله‌علیه) آن را در برابر اسلام ناب محمدی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) معرفی کرده و آن را فاقد شاخصه‌های انقلابی‌گری و استعمارستیزی می‌دانستند. تشیع انگلیسی را می‌توان تشیع تفرقه افکن تکفیری، غالی و افراطی دانست که مورد حمایت استعمارگران و اسلام ستیزان است.

غالیان و افراط گرایان، همان دشمنان به ظاهر دوستی بوده و هستند که تاریخ دوره امامت ائمه (علیهم‌السلام) نیز شاهد این جریانات بود و مبارزه ائمه (علیهم‌السلام) با آنها را در پی داشت؛ بنابراین تحلیل و تفسیر، شیعه انگلیسی شامل همه کسانی می‌شود که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را در نبرد تنها گذاشتند و بر او خروج کردند تا جایی که حضرت فریاد «يَا أَشْبَاهَ الرِّجَالِ وَلاَ رِجَالَ» سر می‌دهند؛ یا امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) را تنها می‌گذارند و او را مذلّ المؤمنین خطاب می‌کنند و هنگامی‌که حضرت می‌‌گویند سلاح بردارید و مجاهدت کنید، می‌گویند حوصله جهاد نداریم؛ افرادی که حاضر شدند زیر سایه بنی‌امیه زندگی کنند، ولی با علی (علیه‌السلام) و اولاد او نساختند و در موقعیت‌های حساس، آن‌ها را رها کردند و از طرفی اسلام آمریکایی نیز شامل اسلام معاویه‌ها، یزید‌ها و پیروان چنین دیدگاهی می‌شود؛ پس اسلام آمریکایی و تشیع انگلیسی جمع بنی امیه و خوارج هستند.

آیت الله محسن اراکی دبیر مجمع تقریب مذاهب در بیان ارتباط میان این دو جریان افراطی (اسلام آمریکایی و تشیع انگلیسی) با یکدیگر می‌فرماید: «تشیع انگلیسی شاخه‌ای از همان اسلام آمریکایی است و آنچه امام خمینی (رحمةالله‌علیه) به عنوان اسلام آمریکایی مطرح کردند، یک حقیقت است و حرف کاملاً درستی است؛ این حقیقت امروز چند شاخه شده است که یک شاخه آن را همین تشیع انگلیسی تشکیل می‌دهد و شاخه دیگر آن را تسنن انگلیسی است که هر دوی این‌ها یک استراتژی را دنبال می‌کنند و آن استراتژی چیزی نیست جز استراتژی کشتار، استراتژی نفی دیگری استراتژی ایجاد جنگ و لعن و سب و دشنام و ستیز.»[1]  و به تعبیر استاد رحیم پورازغدی: «سنی آمریکایی که همان وهابیت است و تشیع انگلیسی، هر دو ترکیب بنی‌امیه و خوارج هستند؛ اینها مانند خوارج، خود را مرکز عالم می‌دانند و همه را تکفیر می‌کنند و حتی علی (علیه‌السلام) را که با وی در جنگ جمل و صفین جنگیدند، تکفیر کردند. این دو جریان، هیچ کدام نماینده شیعه و سنی نیستند؛ اما به دلیل داشتن رسانه، بلندگوی اهل سنت و شیعه شدند.»[2]

در نتیجه باید گفت که تشیع انگلیسی، نوعی از شیعه‌گری ظاهری با رویکرد افراطی تکفیری و انجام اعمال غاليانه و احمقانه و به هدف ایجاد تنش و جنگ بین مذاهب و تفرقه بین امت مسلمان است که روحیه انقلابی و استکبارستیزی در آن یافت نمی‌شود و با دشمنان دین از جمله آمریکا، انگلیس و صهیونیست تعامل سیاسی اجتماعی دارد.

پی‌نوشت:
[1]. افضلی، محمد علی و مومنی ها، محمد علی، غلو و افراط در جریان شیعه انگلیسی، ص107.
[2]. خبرگزاری دانشجو، «سُنی آمریکایی و تشیع انگلیسی ترکیب بنی‌امیه و خوارج است»، ۱ ارديبهشت ۱۳۹۵، کد خبر: ۵۰۳۶۲۲.