زندگی بی‌نشاط پیامد تک فرزندی

  • 1393/02/31 - 16:31
یکی از گرایش‌های طبیعی و غریزی در انسان، علاقه به فرزند است. انسان‌‌‌ همان گونه که نمی‌تواند بی‌همسر زندگی کند و احساس کمبود شدید عاطفی می‌کند، در صورت نداشتن فرزند هم احساس کمبود و نقص شدید می‌کند. از این رو یکی از دعاهای افراد حتی پیامبران، داشتن فرزند بود.

پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_سال‌ها قبل تفکر غلطی بین بعضی از خانواده‌های ایرانی شکل گرفت و آن شعار این بود که اگر می‌خواهید زندگی بهتری داشته باشید فرزند کمتر چاره آن است! 
اکنون طبق تحقیقات صورت گرفته از سوی محققین باید گفت زندگی بهتر و آرامش هیچ‌گاه با تک فرزندی به وجود نمی‌آید بلکه مشکلات بسیاری به همراه دارد. با نگاهی به علوم روان‌شناختی و روان‌شناسی رفتاری و مانند آن می‌توان به خوبی دریافت که هرگز تک فرزندی به معنای زندگی بهتر و آسایش بیشتر نیست؛ زیرا مزاحمت‌های تک فرزندان برای والدین چند برابر است و آنان بیشتر آسایش والدین را سلب می‌کنند. 
شهید مطهری (ره) در کتاب خاتمیت بیان می‌کند: این را توجه داشته باشید که مسئله ازدیاد نفوس که اسمش را می‌گذارند «بمب جمعیت» و آن‌قدر هم گفته‌اند که یک حس تنفر از بچه در این مردم ایجاد کرده‌اند، در کشورهای ما صادق نیست، یعنی کشورهای اسلامی هنوز به حد نصاب جمعیت نرسیده‌اند، این یک نیرنگ استعماری است که غربیان به کار می‌برند. آنجا که خودشان از نظر سرزمین خودشان، عدد جمعیت‌شان کافی است، ولی به وسیله ایادی خود در میان ما تبلیغ می‌کنند و خیلی وحشت دارند از اینکه کشورهای اسلامی عددشان بالا رود، برای اینکه آن وقت نعمت‌های خودشان را خودشان خواهند خورد و الا کشورهایی از قبیل ایران، ترکیه، افغانستان و عراق هر یک استعداد دارند که چندین برابر و شاید تا ده برابر جمعیت خودش را نان بدهد. [۱] 
جالب اینکه کشورهای غربی که از تنظیم خانواده تا دیروز سخن می‌گفتند امروز از رشد صفر یا منفی جمعیت خود ناراضی هستند. جالب‌تر اینکه کشورهای آنان هنوز از رشد بالای جمعیت نسبت به مساحت سرزمینی برخوردار هستند. به عنوان مثال انگلستان با مساحت ۲۴۴۰۰۰ کیلومتر مربع حدود ۸/۶۵میلیون جمعیت دارد، این رقم در مورد ژاپن با وسعت کم تقریباً ۳۷۷۰۰۰کیلومتر مربع ۲۲۱ میلیون نفر است. به هر حال، آموزه‌های اسلامی خواهان رشد جمعیت و افزایش آن است و انسان نباید از فقر یا توهم فقر بهراسد و جلوی افزایش جمعیت را بگیرد. [۲] 
افزایش جمعیت در اسلام یک اصل است. خداوند بار‌ها در آیات قرآنی کسانی را که به خاطر فقر یا توهم فقر از بچه‌داری جلوگیری می‌کنند یا فرزندان را در رحم یا پس از آن می‌کشند، سرزنش می‌کند؛ چرا که خداوند روزی‌رسان همه آفریده‌هایش است. در آموزه‌های وحیانی اسلام، افزایش جمعیت در میان مسلمانان و مؤمنان یک ارزش است، خداوند برای فرزنددار شدن افراد، پاداش‌های بسیاری تعیین و بیان کرده است. 
یکی از گرایش‌های طبیعی و غریزی در انسان، علاقه به فرزند است. انسان‌‌‌‌ همان‌گونه که نمی‌تواند بی‌زوج و همسر زندگی کند و احساس کمبود شدید عاطفی می‌کند، در صورت نداشتن فرزند هم احساس کمبود و نقص شدید می‌کند. از این رو یکی از دعاهای افراد حتی پیامبران، داشتن فرزند است و حضرت ابراهیم (علیه السلام) در پیری [۳] و نیز حضرت زکریا (علیه السلام) در سنین کهن‌سالی خواهان فرزند می‌شوند [۴] و خداوند دعاهای ایشان را مستجاب کرده و به ایشان فرزندانی می‌دهد.
خداوند در آیه ۱۴ آل‌ عمران هنگامی که زینت‌های انسانی را بر می‌شمارد، به علاقه‌مندی و محبت شدید انسان به فرزند اشاره می‌کند و آن‌را در کنار اموری چون همسردوستی و مال‌دوستی قرار می‌دهد. این بدان معناست که یکی از خصوصیات طبیعی و گرایش فطری و‌ غریزی انسانی در دنیا، گرایش به فرزند است. همین گرایش شدید افراد را به نمایش و رخ‌کشیدن فرزندان برای فخرفروشی و افتخار کردن وا می‌دارد و آنان هنگام برشماری قدرت و توان و عزت و شرافت خویش، شمار فرزندان خود را به رخ دیگران می‌کشند. [۵] 
حسین ملک افضلی -برنده جایزه جمعیت سازمان بهداشت جهانی- بعد از بررسی‌ها و تحقیقات گسترده بیان کرد: تک فرزندی در سلامت روان کودک تأثیر دارد. 
رییس انستیتو بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و برنده جایزه جمعیت سال ۲۰۰۷ میلادی سازمان جهانی بهداشت گفت: تک فرزندی و عدم تمایل زوج‌ها به داشتن بیش از یک فرزند در آینده ممکن است تأثیر منفی در سلامت روان کودکی که بزرگ‌سال شد، بگذارد. این مسأله باعث می‌شود تا ۵۰ سال دیگر برای نسل‌های آینده داشتن عمو، خاله، عمه و دایی تاریخی شود که به نوعی مشکلات و اختلالات روانی را در پی خواهد داشت. وجود یک فرزند در خانواده‌ها باعث می‌شود که این فرزند به دلیل نداشتن هم‌بازی و یا هم‌صحبت در محیط خانه، دچار نوعی از خلأ عاطفی شود و این خلأ در کودک رشد کرده و در آینده در سلامت روان و نسل‌های بعدی تأثیر منفی می‌گذارد. [۶]

منابع: 
 [۱] شهید مطهری، خاتمیت، صدرا، ۱۳۷۰ص۸۲
 [۲] مقاله افزایش جمعیت مهدی نظری
 [۳] حجر، ۵۱ تا ۵۴، صافات، ۸۳ و ۱۰۱
 [۴] آل عمران، ۳۸ و ۳۹؛ مریم، ۲ تا ۷
 [۵] همان
 [۶] روانشناسی جمعیت و خانواده، ص۵۷

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.