پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_ یکی از مشکلاتی که ما در مواجهه با اتباع مدعیان دروغین روبرو هستیم، دیکته‌هایی هستند که به آن‌ها می‌کنند و به نوعی مغز آن‌ها را شست‌و‌شو داده و دیگر ذهن آن‌ها ظرفیت ایجاد مطلبی دیگر در خود را ندارد. اتباع احمد بصری نیز از این امر مستثنی نبوده و گرچه مطالب ما را به طور واضح می‌فهمند و اشکالات را دقیق می‌دانند ولی حاضر به قبول نیستند. یکی از اتباع احمد بصری در پیج اینسستاگرام (نقد احمدالحسن) پیام داد؛ «آیا شما وصیت شب وفات را قبول ندارید؟ آیا شما همانند خلیفه اول منکر وصیت می‌شوید؟ احمدالحسن نیز با همین وصیت احتجاج کرده است.»

جواب دادم: «پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در همه مواقع به أدنی مناسبتی این وصیت خود را بیان کردند نه تنها در آخرین لحظات زندگی (که شما آن را وصیت شب وفات می‌نامید) بلکه در همه زندگی بابرکت خود به این امر مقدس (حجیت 12 امام بعد از خود) وصیت کردند.

یعنی هم در انذارها و هم بشارت‌های فردی مثل حدیث جابر؛ «جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پرسید: «یا رسول‌الله، ما خدا و رسول او را شناخته‌ایم، لازم است اولی‌الامر را نیز بشناسیم.» پیامبر در پاسخ او فرمود: «‌آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من‌ هستند که اولِ ایشان علی بن ابی‌طالب است و بعد از او به ترتیب حسن، حسین، علی بن حسین و محمد بن علی که در تورات به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و پس از ایشان فرزندش هم‌نام و هم‌کنیه من است. اوست که از نظر مردم پنهان می‌شود و غیبتش طولانی می‌گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می‌مانند.»[1] و هم در بیانات اجتماعی ایشان مثل یوم غدیر که در این حدیث طولانی نیز به 12 امام بعد از پیامبر تا قیامت امر به اطاعت کرده است.[2] و حتی در این حدیث غدیر بیان شده است که، همین امر اکمال دین و آخرین فریضه بوده و هیچ أمر جدیدی که مورد احتیاج أمت باشد باقی نمانده است؛ و منکر إکمال دین در غدیر، منکر قران و کافر است.[3] یعنی بعد از غدیر وصیت دیگری وجود ندارد و هرچه هست تکرار همان بیانات در روز غدیر است. یا واقعه یوم دار که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به عشیرة خود امر به اطاعت حضرت علی (علیه‌السلام) می‌کند و وی را جانشین بعد از خود می‌خواند.[4]

پس این کلام که بگوییم پیامبر فقط در لحظه آخر عمر شریف خود به وصیت اصلی احتجاج کرده است کم لطفی به حضرت و یا بهتر است بگوییم خیانت به ایشان می‌باشد. پیامبر در جای جای زندگی خود امر به اطاعت از 12 امام کرده است و وصیت خود را انجام می‌داده‌اند.»

پی‌نوشت:

[1]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، داراحیاء التراث، ج۳۶، ص۲۵۱.
[2]. کمال الدین، شیخ صدوق، موسسه نشر اسلامی، ج 1، صفحه 277.
[3]. الکافی، کلینی، نشر و طبع اسلامیة، ج1، ص 199.
[4]. امینی، الغدیر، مرکز الغدیر، قم، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۹۸.