نقل روایت تحریم متعه توسط ابن حجر در شرح صحیح بخاری که آمده کسی‌که متعه را ممنوع کرد، عمر بود: «حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا يَحْيَى، عَنْ عِمْرَانَ أَبِي بَكْرٍ، حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ، عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: " أُنْزِلَتْ آيَةُ المُتْعَةِ فِي كِتَابِ اللَّهِ، فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَمْ يُنْزَلْ قُرْآنٌ يُحَرِّمُهُ، وَلَمْ يَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ، قَالَ: رَجُلٌ بِرَأْيِهِ مَا شَاءَ " قوله: (باب فمن تمتع بالعمره الی الحج) ذکر فیه حدیث عمران بن حصین "انزلت آیه المتعه فی کتاب الله" یعنی متعه الحج، وقد تقدم شرحه و ان المراد بالرجل فی قوله هنا: "قال رجل برایه ما شاء" هو عمر.»
مسدد از یحیی از عمران از ابورجاء از عمران بن حصین نقل کرده‌اند: آیه متعه نازل شد و ما با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن‌را انجام می‌دادیم و قرآن آن‌را تحریم نکند، هم‌چنین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تا زمان وفات آن‌را منع نکرد. مردی به رای خود آن‌چه را خواست،‌ گفت. مراد بخاری در عبارت "انزلت آیه المتعه فی کتاب الله" متعه الحج است که روایت عمران بن حصین را در این باب نقل کرده است. مراد به مرد در قول بخاری که گفت: مردی آن‌چه را که خواست گفت،‌عمر است. ابن حجر، احمد بن علی، فتح الباری شرح صحیح البخاری، تحقیق: محب الدین خطیب، بیروت، دارالمعرفه، بی تا، ج 3، ص 506.