پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مطلبی که در این گفتار بحث می‌شود، ممکن است با تفکر و اندیشه سستی که باستانگراها در ذهن خود ایجاد کرده اند، سازگار نباشد، ولی واقعیت دارد. روابط ایرانیان و عرب‌ها را دست کم تا زمان هخامنشیان می‌توان ردیابی کرد. بنابر اخبار، کوروش بزرگ عرب‌ها را مطیع ساخت و آنها را جزء سپاهیان خود کرد و بعد از آن که بابل را در 539 پیش از میلاد تسخیر کرد، شهربان نشین عربستان را تاسیس کرد.[1]‌‌ بنابر گفته گزنفون، کوروش مگابازوس را به شهر بی‌آنجا گماشت.[2] این مطلب تنها در زمان کوروش نبوده است، بلکه در زمان پسر او، کمبوجیه نیز ادامه داشت. هنگامی که کمبوجیه برای فتح مصر می‌رفت، پادشاه عرب‌ها در شمال عربستان او را کمک رسانید و خشایارشا عرب‌های شتر سوار را برای تامین آب سپاهیان خود در صحرا اجیر کرد.[3]

پی‌نوشت:

[1]. کتاب حضور ایرانیان در جهان اسلام، نوشته ریچارد هوانسیان و جورج صباغ، نشر باز، سال 1381، صفحه 33
[2]. کوروش نامه، کتاب هشتم، بخش ششم، صفحه 262
[3]. کتاب حضور ایرانیان در جهان اسلام، همان