تهمت رفض از ديگر عواملى بود كه موجب نقل اندك روايات فضائل اهل‏بيت علیھم السلام در صحاح و ديگر كتابهاى حديثى و محدثان شد؛ به اين معنا كه اگر محدثى نسبت به اهل‏بيت علیھم السلام، از خود دوستی نشان مى‏ داد يا اينكه روايات فضائل ايشان را بيش از خط قرمزى كه محدثان براى خود داشتند نقل مى‏ كرد؛ متهم به رفض و تشيّع مى ‏شد؛ و اين اتهام حتى دامان بزرگترين شخصيت‏هاى علمى را نيز مى‏ گرفت. تاريخ حديث و محدثان نمونه‏ هاى زيادى را به ما معرفى مى ‏كند كه ما به چند نمونه اشاره مى‏كنيم: