ابن فرحان به دنبال این سخن به تناقض هاى صریح دیگرى در کلام پیشواى وهّابیان اشاره کرده، مى گوید: اشتباهات و خطاهاى فراوانى به شیخ نسبت داده اند و او آنها را از خود دفع مى کند، در حالى که غالب آنها در کلماتش وجود دارد!

سپس او 25 مورد از این نسبت ها را با ذکر مأخذ و مدرک بر مى شمرد، از جمله، این که شیخ انکار مى کند که :

1ـ کتب مذاهب چهارگانه اهل سنّت را باطل مى داند!

2ـ کسى که به صالحان توسّل جوید، کافر است!

3ـ اگر توانایى پیدا کند گنبد و بارگاه پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) را ویران مى کند! (و مانند قبور ائمّه اهل بیت(علیهم السلام) و سایر بزرگان بقیع با زمین یکسان مى سازد).

4ـ او زیارت قبر پیامبر را حرام مى شمرد!

5ـ او همه مردم، جز کسانى را که از او پیروى مى کنند، کافر مى داند!

و امثال این ها را انکار کرده، در حالى که صریحاً یا به طور ضمنى در سخنان او، در کتابهایش دیده مى شود و این تناقض شگفت آورى است.